حال كه هيچيك از اين مدارك را در اختيار ندارند پس ستمگران فريبكارى هستند كه در گوش يكديگر سخنان دروغين مى‌گويند.

قابل توجه اينكه منظور از" زمين و آسمان" در اينجا مجموعه مخلوقات زمينى و آسمانى است، و تعبير به خلقت در مورد زمين و شركت در مورد آسمان اشاره به اين است كه شركت در آسمانها بايد از طريق خلقت باشد.

و تعبير به" كتابا" به صورت نكره آن هم با استناد به پروردگار، اشاره به اين است كه در هيچيك از كتب آسمانى كوچكترين دليلى بر مدعاى آنها نيست.

تعبير به" بينة" اشاره به اين است كه دليل روشن را از كتب آسمانى مى‌توان يافت.

تعبير به" ظالمون" بار ديگر تاكيدى است بر اين معنى كه" شرك"" ظلم" و ستم آشكار است.

تعبير به وعده‌هاى" غرور" ناظر به اين است كه بت پرستان اين خرافات و اوهام را به صورت وعده‌هاى تو خالى از يكديگر مى‌گرفتند، و به صورت شايعه و تقليدهاى بى‌اساس بعضى به بعض ديگر القا مى‌كردند.

[1] جمله" ان تزولا" در تقدير چنين بوده لئلا تزولا- يا- كراهة ان تزولا.