بارها گفته‌ايم كه اين تفسيرها بيان مصداقهاى روشن است، و منافات با مصاديق ديگرى همچون توحيد و تقوى و مانند آن ندارد.

چرا كه تو وظيفه‌ات را به خوبى انجام داده‌اى، او است كه بر خويشتن ظلم و ستم مى‌كند.

اين گونه تعبيرات كه در قرآن مجيد مكرر آمده است نشان مى‌دهد كه پيغمبر گرامى اسلام ص از اينكه مشاهده مى‌كرد گروهى جاهل و لجوج، راه خدا را با اينهمه دلائل روشن و نشانه‌هاى واضح، ترك مى‌گويند و به بيراهه سر مى‌نهند، سخت رنج مى‌برد، و آن قدر غمگين، و اندوهناك مى‌شد كه بارها خداوند او را دلدارى مى‌دهد، و چنين است راه و رسم يك رهبر دلسوز.

و نيز نگران مباش كه گروهى در دنيا با اينكه كفر مى‌ورزند و ظلم و ستم مى‌كنند، از نعمتهاى الهى متنعمند، و گرفتار مجازات نيستند، زيرا دير نشده است" بازگشت همه آنها به سوى ما است و ما آنها را از اعمالشان و نتائج تلخ و شوم آن، آگاه مى‌سازيم" (إِلَيْنا مَرْجِعُهُمْ فَنُنَبِّئُهُمْ بِما عَمِلُوا).

نه تنها از اعمالشان آگاهيم كه از نيات و اسرار درون دلهايشان نيز با خبريم" زيرا خداوند از آنچه در درون سينه‌ها است آگاه است" (إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ).

اين تعبير كه خداوند مردم را در قيامت از اعمالشان با خبر مى‌سازد يا از آنچه در آن اختلاف داشتند با خبر مى‌كند، در آيات فراوانى از قرآن مجيد نازل شده است و با توجه به اينكه" ننبئكم" از ماده" نبا" مى‌باشد، و" نبا"