به تفسير نمونه جلد 2 صفحه 437 مراجعه فرمائيد).

قابل توجه اينكه حديث معروفى در اينجا داريم كه در كتب شيعه و اهل تسنن نقل شده است، طبق اين حديث آيه فوق درباره پيامبر ص و على ع نازل شده، چرا پيامبر ص دخترش فاطمه ع را به همسرى على ع در آورد و به اين ترتيب على ع هم پسر عموى پيامبر ص و هم همسر دخترش بود، و اين است معنى" نسبا و صهرا" [1] اما همانگونه كه بارها گفته‌ايم اين گونه روايات بيان مصداقهاى روشن است و مانع از عموميت مفهوم آيه نيست، آيه هر گونه پيوندى را كه از طريق نسب و دامادى به وجود مى‌آيد شامل مى‌شود كه يكى از مصداقهاى روشنش پيوند على ع با پيامبر ص از دو جهت بود.

در پايان آيه به عنوان تاكيد بر مسائل گذشته مى‌فرمايد:" پروردگار تو همواره قادر بوده و هست" (وَ كانَ رَبُّكَ قَدِيراً).

مسلم است تنها وجود سود و زيان نمى‌تواند معيار پرستش باشد، ولى قرآن با اين تعبير بيانگر اين نكته است كه آنها هيچ بهانه‌اى براى اين پرستش ندارند چرا كه بتها موجوداتى هستند كاملا بى خاصيت و فاقد هر گونه ارزش و تاثير مثبت يا منفى.

و در پايان آيه اضافه مى‌كند:" كافران در برابر پروردگارشان (در طريق‌

[1] مجمع البيان و تفسير روح المعانى ذيل آيه.