تنها ايرادى كه به گفته اين مفسر در اين سخن متوجه مى‌شود اين است كه او جمله" ام ارتابوا" را به معنى شك در عدالت و صحت داورى پيامبر ص گرفته، در حالى كه ظاهر اين است كه شك در اصل نبوت را مى‌گويد همانگونه كه بسيارى از مفسران پذيرفته‌اند.

نكته‌ها:

1- بيمارى نفاق‌

اين نخستين بار نيست كه در قرآن مجيد به تعبير" مرض" در مورد نفاق بر خورد مى‌كنيم، قبل از آن در اوائل سوره بقره، ضمن بيان صفات منافقان، چنين آمده بود: فِي قُلُوبِهِمْ مَرَضٌ فَزادَهُمُ اللَّهُ مَرَضاً:" در دلهاى آنها يك نوع بيمارى است، و خداوند هم بر بيمارى آنها مى‌افزايد"! همانگونه كه در جلد اول ذيل آيه مزبور گفتيم، نفاق در حقيقت بيمارى و انحراف است، انسان سالم، يك چهره بيشتر ندارد، روح و جسم او هماهنگ است، اگر مؤمن است تمام وجودش فرياد ايمان مى‌كشد، و اگر منحرف است ظاهر و باطنش بيانگر انحراف است، اما اينكه ظاهرش دم از ايمان بزند و باطنش بوى كفر دهد، اين يك نوع بيمارى است.

و از آنجا كه اين گونه افراد بر اثر لجاجت و پافشارى در برنامه‌هايشان مستحق لطف و هدايت خدايى نيستند، خداوند آنان را به حال خود مى‌گذارد تا اين بيماريشان افزون گردد.

و براستى خطرناكترين افراد در يك جامعه همين منافقانند، چرا كه تكليف انسان در برابر آنها روشن نيست، نه واقعا دوستند و نه ظاهرا دشمن!، از امكانات مؤمنين استفاده مى‌كنند و از مجازات كفار ظاهرا مصونند، ولى اعمالشان از اعمال كفار بدتر.