[سوره الأنبياء (21): آيات 105 تا 106]

وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ (105) إِنَّ فِي هذا لَبَلاغاً لِقَوْمٍ عابِدِينَ (106)

ترجمه:

105- ما در" زبور" بعد از ذكر (تورات) نوشتيم كه بندگان صالح من وارث (حكومت) زمين خواهند شد.

106- در اين ابلاغ روشنى است براى جمعيت عبادت‌كنندگان.

تفسير: حكومت زمين از آن صالحان خواهد بود.

بعد از آنكه در آيات گذشته به قسمتى از پاداشهاى اخروى مؤمنان صالح اشاره شد در دو آيه مورد بحث به يكى از روشنترين پاداشهاى دنيوى آنها كه حكومت روى زمين" است با بيان شيوايى اشاره كرده مى‌گويد:" در" زبور" بعد از" ذكر" چنين نوشتيم كه سرانجام بندگان صالح من وارث (حكومت) زمين خواهند شد" (وَ لَقَدْ كَتَبْنا فِي الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الْأَرْضَ يَرِثُها عِبادِيَ الصَّالِحُونَ‌).

" ارض" به مجموع كره زمين گفته مى‌شود و سراسر جهان را شامل مى‌گردد مگر اينكه قرينه خاصى در كار باشد، گرچه بعضى احتمال داده‌اند كه مراد وارث شدن سراسر زمين در قيامت است، ولى ظاهر كلمه" ارض" هنگامى كه بطور مطلق گفته مى‌شود، زمين اين جهان است.

واژه" ارث" همانگونه كه سابقا هم اشاره كرده‌ايم به معنى چيزى است كه بدون معامله و دادوستد به كسى انتقال مى‌يابد، و گاهى در قرآن كريم" ارث"