" قرن"- همانگونه كه در گذشته (جلد پنج صفحه 156) گفته‌ايم معمولا به معنى يك زمان طولانى است، ولى چون از ماده" اقتران" به معنى نزديكى گرفته شده است به قوم و جمعيتى كه در يك زمان جمعند نيز گفته مى‌شود.

" تا زمانى كه وعده‌هاى الهى را با چشم خود ببينند يا عذاب اين دنيا يا عذاب آخرت" (حَتَّى إِذا رَأَوْا ما يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذابَ وَ إِمَّا السَّاعَةَ).

" آن روز است كه خواهند دانست، چه كسى مكان و مجلسش بدتر و چه كسى لشكرش ناتوانتر است" (فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكاناً وَ أَضْعَفُ جُنْداً).

در حقيقت اينگونه افراد منحرف كه ديگر قابل هدايت نيستند (توجه داشته باشيد كه قرآن" مَنْ كانَ فِي الضَّلالَةِ" مى‌گويد كه اشاره به استمرار در گمراهى است) براى اينكه دردناكترين مجازات الهى را ببينند گاهى خداوند آنها را در نعمتها غوطه‌ور مى‌سازد كه هم مايه غرور و غفلتشان مى‌شود، و هم عذاب الهى، سلب نعمتها را دردناكتر مى‌كند، اين همان چيزى است كه در بعضى از آيات قرآن به عنوان مجازات" استدراج" ذكر شده است. [1] جمله" فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمنُ مَدًّا" گرچه به صورت امر است، ولى در معنى خبر مى‌باشد و مفهوم آن اين است كه خداوند به آنها مهلت و ادامه نعمت مى‌دهد.

بعضى از مفسران نيز آن را به همان معنى امر كه در اينجا به مفهوم نفرين‌

[1] به جلد هفتم تفسير نمونه صفحه 32 (ذيل آيات 182 و 183 سوره اعراف مراجعه فرمائيد).