نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 13 صفحه : 123
[معنى" ندى" و" نادى"]
"
ندى" در اصل از" ندى" به معنى رطوبت گرفته شده است، و سپس به معنى
افراد فصيح و سخنگو آمده.
چرا كه يكى
از شرائط قدرت بر تكلم داشتن آب دهان به قدر كافى است و از آن پس" ندا"
به معنى مجالست و سخن گفتن، و حتى مجلسى را كه جمعى در آن براى انس جمع مىشوند يا
به مشورت مىنشينند" نادى" گفته مىشود، و" دار الندوه" كه
محلى بود در مكه و سران در آنجا جمع مىشدند و مشورت مىكردند از همين معنى گرفته
شده است.
ضمنا از
سخاوت و بذل و بخشش گاه به" ندى" تعبير مىكنند [1]
و آيه فوق ممكن است اشاره به همه اينها باشد، يعنى مجلس انس ما از شما زيباتر و
پول و ثروت و زرق و برق و لباسمان جالبتر، و سخنان و اشعار فصيح و بليغمان بهتر و
رساتر است!.
***
ولى قرآن
با بيانى كاملا مستدل و در عين حال قاطع و كوبنده، به آنها چنين پاسخ مىگويد:
اينها گويا فراموش كردهاند تاريخ گذشته بشر را:" اقوام بيشمارى پيش از آنها
بود كه مال و ثروت و وسائل زندگانيشان از اينها بهتر بود و هم منظره و ظاهرشان
آراستهتر، اما ما اين گروه ستمكار را نابود كرديم و از ميان برداشتيم" (وَ
كَمْ أَهْلَكْنا قَبْلَهُمْ مِنْ قَرْنٍ هُمْ أَحْسَنُ أَثاثاً وَ رِءْياً).
[2] آيا پول و ثروت آنها و مجالس پر زرق و برق و لباسهاى فاخر و
چهرههاى زيبايشان توانست جلو عذاب الهى را بگيرد؟ اگر اينها دليل بر شخصيت و
مقامشان در پيشگاه خدا بود چرا به چنان سرنوشت شومى گرفتار شدند.
زرق و برق
دنيا آن چنان ناپايدار است كه با نسيم مختصرى نه تنها دفترش به هم مىخورد بلكه
گاهى طومارش درهم پيچيده مىشود.