98- هنگامى كه قرآن مىخوانى از شر شيطان مطرود شده، به خدا پناه بر.
99- چرا كه او تسلطى بر كسانى كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكل مىكنند
ندارد.
100- تنها تسلط او بر كسانى است كه او را به سرپرستى خود برگزيدهاند و آنها
كه نسبت به او شرك مىورزند (و فرمانش را بجاى فرمان خدا لازم الاجراء مىدانند).
تفسير: اينگونه قرآن بخوان.
فراموش نكردهايم كه در چندين آيه قبل به اين نكته اشاره شده بود كه در قرآن
بيان همه چيز هست (تِبْياناً لِكُلِّ
شَيْءٍ) و به دنبال آن بخشى از مهمترين فرمانهاى الهى
كه در قرآن آمده ذكر شد:
آيات مورد بحث، طرز استفاده از قرآن مجيد و چگونگى تلاوت آن را بيان مىكند،
زيرا پر بار بودن محتواى قرآن به تنهايى كافى نيست، بايد موانع نيز از وجود ما و
از محيط فكر و جان ما بر چيده شود تا به آن محتواى پر بار دست يابيم.
لذا نخست مىگويد" هنگامى كه قرآن مىخوانى از شر شيطان مطرود شده به خدا
پناه بر" (فَإِذا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ
بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطانِ الرَّجِيمِ).
البته منظور تنها ذكر جمله" اعوذ باللَّه من الشيطان الرجيم" نيست،
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 11 صفحه : 396