بلكه تخلق به آن شرط است يعنى ذكر اين جمله مقدمه تحقق حالتى در نفس و جان انسان گردد، حالت توجه به خدا، حالت جدايى از هوى و هوسهاى سركشى كه مانع فهم و درك صحيح انسان است، حالت بيگانگى از تعصبها و غرورها و خودخواهيها و خودمحورى‌هايى كه انسان را وادار مى‌كند كه از همه چيز، حتى از سخنان خدا به نفع خواسته‌هاى انحرافيش استفاده كند.

و تا چنين حالتى در روح و جان انسان پيدا نشود، درك حقايق قرآن براى او ممكن نيست، بلكه به عكس ممكن است قرآن را با توسل به" تفسير به راى" وسيله‌اى قرار دهد براى توجيه خواسته‌هاى شرك‌آلودش.

" شيطان تسلطى بر كسانى كه ايمان دارند و بر پروردگارشان توكل مى‌كنند ندارد" (إِنَّهُ لَيْسَ لَهُ سُلْطانٌ عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَ عَلى‌ رَبِّهِمْ يَتَوَكَّلُونَ‌).

" و آنها كه او را شريك خدا در اطاعت و بندگى قرار داده‌اند" (وَ الَّذِينَ هُمْ بِهِ مُشْرِكُونَ‌).

فرمان شيطان را بجاى فرمان خدا واجب الاجراء مى‌دانند!

نكته‌ها:

1- موانع شناخت‌

چهره حقيقت هر قدر آشكار و درخشان باشد تا در برابر ديده بينا قرار نگيرد درك آن ممكن نيست، و به تعبير ديگر براى شناخت حقايق دو چيز لازم است،