" او آيات خويش را براى شما برمى‌شمرد و ريزه‌كاريهاى آنها را شرح مى‌دهد تا به لقاى پروردگار و سراى ديگر ايمان پيدا كنيد" (يُفَصِّلُ الْآياتِ لَعَلَّكُمْ بِلِقاءِ رَبِّكُمْ تُوقِنُونَ‌).

مى‌گويد:" او كسى است كه زمين را گسترش داد" (وَ هُوَ الَّذِي مَدَّ الْأَرْضَ‌).

آن چنان آن را گسترد كه براى زندگى انسان و پرورش گياهان و جانداران آماده باشد، گودالها و سراشيبى‌هاى تند و خطرناك را بوسيله فرسايش كوه‌ها و تبديل سنگها به خاك پر كرد، و آنها را مسطح و قابل زندگى ساخت، در حالى كه چين‌خوردگيهاى نخستين آن چنان بودند كه اجازه زندگى به انسان نمى‌دادند.

اين احتمال نيز در اين جمله وجود دارد كه منظور از" مَدَّ الْأَرْضَ‌" اشاره به همان مطلبى باشد كه دانشمندان زمين‌شناسى مى‌گويند كه تمام زمين در آغاز زير آب پوشيده بود، سپس آبها در گودالها قرار گرفت و خشكيها تدريجا از آب سر بر آوردند و روز به روز گسترده شدند، تا به صورت كنونى در آمدند.

پس از آن به مساله پيدايش كوه‌ها اشاره مى‌كند و مى‌فرمايد:" خداوند در زمين كوه‌ها قرار داد" (وَ جَعَلَ فِيها رَواسِيَ‌).

همان كوه‌هايى كه در آيات ديگر قرآن" اوتاد" (ميخهاى) زمين معرفى‌