نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 112
مىشد؟
[1] سپس مىفرمايد:" خداوند بعد از آفرينش اين آسمانهاى بىستون كه
نشانه بارز عظمت و قدرت بىانتهاى او است، بر عرش استيلا يافت، يعنى حكومت عالم
هستى را بدست گرفت" (ثُمَّ اسْتَوى عَلَى الْعَرْشِ)
درباره معنى" عرش" و تسلط خداوند بر آن در سوره اعراف ذيل آيه 54 به قدر
كافى بحث شده است [2] بعد از بيان آفرينش آسمانها و
حكومت پروردگار بر آنها، سخن از تسخير خورشيد و ماه مىگويد:" او كسى است كه
خورشيد و ماه را مسخر و فرمانبردار و خدمتگزار ساخت" (وَ
سَخَّرَ الشَّمْسَ وَ الْقَمَرَ).
چه تسخيرى از
اين بالاتر كه همه اينها سر بر فرمان او هستند، و خدمتگزار انسانها و همه موجودات
زندهاند. نور مىپاشند، جهانى را روشن مىسازند، بستر موجودات را گرم نگه
مىدارند، موجودات زنده را پرورش مىدهند، در درياها جزر و مد مىآفرينند و خلاصه
سرچشمه همه حركتها و بركتها هستند.
اما اين نظام
جهان ماده جاودانى و ابدى نيست،" و هر كدام از اين خورشيد و ماه تا سرآمد
مشخصى كه براى آنها تعيين شده است در مسير خود به حركت ادامه مىدهند" (كُلٌّ
يَجْرِي لِأَجَلٍ مُسَمًّى).
و به دنبال
آن مىافزايد كه اين حركات و گردشها و آمد و شدها و دگرگونيها بىحساب و كتاب نيست
و بدون نتيجه و فائده نمىباشد بلكه" اوست كه همه كارها را تدبير
مىكند"، و براى هر حركتى حسابى، و براى هر حسابى هدفى در نظر گرفته است (يُدَبِّرُ
الْأَمْرَ).
[1] براى توضيح بيشتر به كتاب" قرآن و
آخرين پيامبر" صفحه 166 به بعد مراجعه فرمائيد.
[2] به جلد ششم تفسير نمونه صفحه 204 مراجعه
فرمائيد.
نام کتاب : تفسير نمونه ط-دار الكتب الاسلاميه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 10 صفحه : 112