شدت هر چه بيشتر به مبارزه عليه رسول اللَّه 6 برخاسته و صحنه‌هاى خونينى نظير خيبر و امثال آن براه انداختند، اگر در آيه مورد بحث مراد از ناس يهود بود جا داشت در آن روزها اين آيه نازل شود، ليكن نزول اين سوره در اواخر عمر شريف آن حضرت اتفاق افتاده كه همه اهل كتاب از قدرت و عظمت مسلمين در گوشه‌اى غنوده‌اند، پس بطور روشن معلوم شد كه آيه مورد بحث هيچگونه ارتباطى با اهل كتاب ندارد، علاوه بر همه، در اين آيه تكليفى كه از سنگينى، كمرشكن و طاقت‌فرسا باشد به اهل كتاب نشده تا در ابلاغ آن به اهل كتاب خطرى از ناحيه آنها متوجه رسول اللَّه 6 بشود.

از همه اينها گذشته در سالهاى اول بعثت، رسول اللَّه 6 مامور شد تكاليف بس خطرناكى را گوشزد بشر آن روز سازد، مثلا مامور شد كفار قريش و آن عرب متعصب را به توحيد خالص و ترك بت‌پرستى دعوت كند، مشركين عرب را كه بسيار خشن‌تر و خونريزتر و خطرناكتر از اهل كتابند به اسلام و توحيد بخواند، اين تهديد و وعده‌اى كه امروز به رسول اللَّه 6 مى‌دهد آن روز نداد، معلوم مى‌شود پيغام تازه، خطرناكترين موضوعاتى است كه رسول اللَّه 6 به تازگى مامور تبليغ آن شده است.

علاوه بر آنچه گفته شد آياتى كه متعرض حال اهل كتابند قسمت عمده سوره مائده را تشكيل مى‌دهند، و اين آيه هم بطور قطع در اين سوره نازل شده است، و يهود هم چنان كه گفته شد در موقع نزول اين سوره داراى قدرت و شدتى نبودند، آن قدرت و شوكت سابق خود را از دست داده و آن آتش، رو به خاموشى مى‌رفت، غضب و لعنت پروردگار هم شامل حالشان شده و هر آتش افروزى و فتنه‌اى به پا مى‌ساختند، خداوند آن را خنثى و خاموشش مى‌كرد، با اين حال چه معناى صحيحى براى اينكه رسول اللَّه 6 در دين خدا از يهود بترسد مى‌توان تصور كرد؟! و با اينكه ايام نزول اين سوره ايامى است كه يهود به طوع و رغبت به حظيره اسلام قدم مى‌گذارد، و يا مانند نصارا به حكومت اسلام جزيه مى‌دهد، چه وجهى براى ترس رسول اللَّه 6 از يهود مى‌توان جست؟ و چه معنايى براى اينكه خداى تعالى او را در اين ترس محق بداند و به وعده حمايت خود دلگرمش سازد مى‌توان يافت؟! با آن همه مواقف خطرناك و موقعيت‌هاى وحشت‌زايى كه سابق بر اين داشت؟! بنا بر اين هيچ شك و ترديدى نيست كه اين آيه در بين آيات قبل و بعد خود اجنبى و سياق آن با سياق آنها دو تا است، اين معنا كه روشن شد اينك به تجزيه و تحليل خود آيه مى‌پردازيم:

آيه شريفه از يك امر مهمى- كه يا عبارتست از مجموع دين و يا حكمى از احكام- آن‌