69- و در فقيه به سند خود از معاوية بن عمار از ابى عبد اللَّه ع نقل كرده كه فرمود: رسول خدا 6 در سفر هر وقت از بلنديها سرازير مى‌شد مى‌گفت: لا اله الا اللَّه و هر وقت بر بلنديها بالا مى‌رفت مى‌گفت: اللَّه اكبر .[1] 70- و در كتاب لب اللباب تاليف قطب روايت شده كه رسول خدا 6 از هيچ منزلى كوچ نمى‌كرد مگر اينكه در آن منزل دو ركعت نماز مى‌خواند و مى‌فرمود: اينكار را براى اين مى‌كنم كه اين منازل به نمازى كه در آنها خوانده‌ام شهادت دهند.[2] 71- و در كتاب فقيه مى‌گويد: رسول خدا 6 وقتى با مؤمنين خدا حافظى مى‌فرمود مى‌گفت: خداوند تقوا را زاد و توشه شما قرار دهد، و به هر خيرى مواجهتان سازد و هر حاجتى را از شما برآورده كند و دين و دنياى شما را سالم و ايمن سازد و شما را به سلامت و با غنيمت فراوان برگرداند.[3] مؤلف: روايات در باره دعاى آن جناب در مواقع خداحافظى اشخاص مختلف است، ليكن با همه اختلافى كه دارد نسبت به دعاى به سلامت و غنيمت همه متفقند.

72- و در كتاب جعفريات به سند خود از جعفر بن محمد از آباى گرامش از على (ع) نقل كرده كه فرمود: رسول خدا 6 به اشخاصى كه از مكه مى‌آمدند مى‌فرمود: خداوند عبادتت را قبول و گناهانت را بيامرزد و در قبال مخارجى كه كردى بتو نفقه (روزى) دهد.[4]

[رواياتى در باره آداب حضرتش در پوشاك و متعلقات آن‌]

73- و از جمله آداب آن حضرت در پوشيدنى‌ها و متعلقات آن يكى همان است كه غزالى در كتاب احياء العلوم نقل كرده كه: رسول خدا 6 هر قسم لباسى كه برايش فراهم ميشد مى‌پوشيد، چه لنگ، چه عبا، چه پيراهن، چه جبه و امثال آن، و از لباس سبز رنگ خوشش مى‌آمد، و بيشتر لباس سفيد مى‌پوشيد و مى‌فرمود: زنده‌هاى خود را سفيد بپوشانيد و مرده‌هاى خود را هم در آن كفن كنيد، و بيشتر اوقات قبايى را كه در جوف آن لايه داشت مى‌پوشيد، چه در جنگ و چه در غير آن، و براى آن حضرت قبايى بود از سندس كه وقتى آن را مى‌پوشيد از شدت سفيدى به زيبائيش افزوده مى‌شد، و تمامى لباسهايش تا پشت پايش بلند

[1] من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 179 ح 1

[2] به نقل پاورقى سنن النبى در المحاسن ص 173 و در عوارف المعارف ص 135

[3] من لا يحضره الفقيه ج 2 ص 180 ح 2

[4] جعفريات ص 75