تا آنجا كه مى‌فرمايد:(وَ ما مُحَمَّدٌ إِلَّا رَسُولٌ قَدْ خَلَتْ مِنْ قَبْلِهِ الرُّسُلُ أَ فَإِنْ ماتَ أَوْ قُتِلَ انْقَلَبْتُمْ عَلى‌ أَعْقابِكُمْ، وَ مَنْ يَنْقَلِبْ عَلى‌ عَقِبَيْهِ فَلَنْ يَضُرَّ اللَّهَ شَيْئاً وَ سَيَجْزِي اللَّهُ الشَّاكِرِينَ)[1] و نيز فرموده:(لَيْسَ بِأَمانِيِّكُمْ وَ لا أَمانِيِّ أَهْلِ الْكِتابِ، مَنْ يَعْمَلْ سُوءاً يُجْزَ بِهِ وَ لا يَجِدْ لَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا وَ لا نَصِيراً)[2].

و در اين آيه يعنى آيه مورد بحث كه مى‌فرمايد:(قُلْ فَلِمَ يُعَذِّبُكُمْ بِذُنُوبِكُمْ) وجهى ديگر هست، و آن اين است كه مراد از عذاب ، عذاب اخروى باشد و كلمه يعذبكم به معناى آينده است، نه به معناى استمرار كه در وجه سابق گفته شد، و از اين باب به اهل كتاب فرموده: پس چرا خدا در قيامت شما را عذاب مى‌كند ، كه اهل كتاب خود اعتراف دارند به اينكه در برابر گناهانشان فى الجمله و تا حدودى مى‌بينند، اما يهوديان اعتراف دارند دليلش حكايتى است كه قرآن كريم از سخنان آنان كرده و فرموده يهوديان گفتند:(لَنْ تَمَسَّنَا النَّارُ إِلَّا أَيَّاماً مَعْدُودَةً)[3]، و اما نصارا اعتراف دارند دليلش اين است كه هر چند آنها معتقد به فدا هستند، يعنى معتقدند كه عيسى (ع) با خداى تعالى معامله‌اى كرد و آن اين بود كه به دار آويخته شود، و در عوض خداى تعالى گناهان مسيحيان را بيامرزد و ليكن همين اعتقاد فى نفسه اعتراف به اثبات گناه و عذاب است چون مى‌گويند: عذاب كشيدن مسيح و بدار آويخته شدنش به خاطر گناهان امت نصارا بود، علاوه بر اينكه انجيل‌هاى آنان گناهانى چون زنا و امثال آن را گناه مى‌داند، و كليساها نيز با اينگونه اعمال معامله گناه مى‌كنند، و به همين جهت در كليساها جايى را براى آمرزش گناهان اختصاص مى‌دهند تا گنه كار بدانجا رود، و به گناه خود اعتراف نموده و از مسئول آن غرفه آمرزش گناه خود را طلب كند، اين هم براى خود وجهى ديگر است، و ليكن وجه صحيح همان وجه اول است.

[1] شما پنداشته‌ايد كه به صرف ادعاى مسلمانى و بدون اينكه خداى تعالى از راه آزمايش مجاهدان و صابران شما را از ديگران متمايز سازد داخل بهشت مى‌شويد؟- تا آنجا كه مى‌فرمايد:- و محمد جز رسالت از ناحيه خداى تعالى سنتى ندارد، قبل از وى نيز رسولانى بودند و گذشتند، حال آيا اگر او بميرد و يا كشته شود شما به دوران جاهليت قبلى خود بر مى‌گرديد؟ كسى كه به عقب برگردد بايد بداند ضررى به خدا نمى‌زند، و خدا به زودى شاكران را پاداش خير خواهد داد. سوره آل عمران، آيه 144 .

[2] به دلخواه شما و دلخواه اهل كتاب و صرف نامگذارى‌هاى شما نيست هر كس عمل زشت كند كيفرش را خواهد ديد، و هنگام كيفر ديدن غير از خدا ياورى و فريادرسى نخواهد داشت. سوره نساء، آيه 123 .

[3] آتش با ما تماس نمى‌گيرد، مگر چند روزى. سوره بقره، آيه 80 .