نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 4 صفحه : 677
اما با اين عبارت كه فرمود: اما جمله:
مستضعفين ... فرموده: ماييم آنان[1]،
(تا آخر حديث) و اين دو روايت در مقام تطبيق آيه شريفه بر ائمه : اند
و امام در مقام شكوا، از ظلم ظالمان اين امت چنين فرموده، و خود را مستضعف خوانده،
نه اين كه خواسته باشد آيه را تفسير كند.
و در الدر المنثور[2] است كه ابو داود در كتاب ناسخش، و
ابن منذر، و ابن ابى حاتم، بيهقى در كتاب سننش، از طريق عطا از ابن عباس روايت
كردهاند كه گفت: آيه سوره نساء كه مىگويد:(خُذُوا
حِذْرَكُمْ فَانْفِرُوا ثُباتٍ أَوِ انْفِرُوا جَمِيعاً) به وسيله
آيه:(وَ ما كانَ الْمُؤْمِنُونَ لِيَنْفِرُوا كَافَّةً
...)[3] نسخ شده.
مؤلف قدس
سره: اين دو آيه با هم منافاتى ندارند تا بگوئيم اولى به وسيله دومى نسخ شده، و
اين روشن است، بلكه به فرضى هم كه منافاتى بود، تازه از باب عام و خاص است، كه
تنافيش ابتدايى است و بعد از تخصيص تنافى به كلى از بين مىرود، يا از باب مطلق و
مقيد است، نه از باب ناسخ و منسوخ، و الحمد للَّه رب العالمين در
تاريخ سوم فروردين ماه هزار و سيصد و شصت و دو شمسى پايان پذيرفت و ان شاء اللَّه
در همين تاريخ جلد نهم را آغاز نموده، از خداى عز و جل مسئلت دارم توفيق به اتمام
رساندن اين دوره تفسير يعنى جلد نهم و دهم و نوزدهم و بيستم را مرحمت بفرمايد، تا
طبق سفارش و تاكيد مرحوم مؤلف قدس سره همه چهل جلد به يك قلم ترجمه شده باشد، و
نيز از خداى تبارك و تعالى درخواست مىكنم پاداش اين خدمت را در نامه عمل والد
بزرگوارم حجة الاسلام و المسلمين مرحوم سيد هادى كروسى المولد و همدانى المسكن و
مرحومه والدهام درج فرمايد سيد محمد باقر موسوى همدانى .