نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 4 صفحه : 508
بحث روايتى [ (در ذيل (تِجارَةً عَنْ تَراضٍ) و (لا تَقْتُلُوا
أَنْفُسَكُمْ) )]
در مجمع
البيان در ذيل كلمه بالباطل نقل شده كه مفسرين در باره معناى آن دو
قول دارند يكى از آن دو، نظريه بعضى است كه گفتهاند منظور از آن ربا و قمار و بخس
و ظلم است، آن گاه خودش اضافه كرده كه اين قول از امام باقر (ع) روايت شده[1]. و در كتاب نهج البيان از امام
باقر و امام صادق 8 روايت شده كه فرمودند: منظور از باطل قمار و سحت
و ربا و سوگند است[2].
و در تفسير
عياشى از اسباط بن سالم روايت آورده كه گفت: نزد امام صادق (ع) بودم كه مردى وارد
شد، و عرضه داشت از معناى كلام خداى تعالى كه مىفرمايد:
(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَأْكُلُوا أَمْوالَكُمْ بَيْنَكُمْ
بِالْباطِلِ) مرا خبر بده، حضرت فرمود: منظور خداى تعالى از اين باطل قمار است، و
اما اينكه فرمود:(وَ لا تَقْتُلُوا أَنْفُسَكُمْ) منظورش اين
است كه يك فرد مسلمان به تنهايى بر انبوه مشركين حمله ببرد، و به سر زمين آنان در
آيد، و در نتيجه كشته شود[3].
مؤلف قدس
سره: اين آيه شريفه در اكل به باطل عام است، و همه معاملات باطل را شامل مىشود، و
اگر در روايات بالا نامى از خصوص قمار برده شده، به عنوان شمردن مصاديق اين اكل
است، و همچنين تفسير قتل نفس به يك تنه حمله كردن، در حقيقت تعميم آيه است نه
تخصيص آن، نمىخواهد بفرمايد تنها اين مورد منظور است، بلكه مىخواهد بفرمايد همه
قتل نفسها و خودكشىها را شامل است، حتى شامل اين قسم حمله كردن بر دشمن نيز هست.
و در همان
كتاب از اسحاق بن عبد اللَّه بن محمد بن على بن الحسين روايت آورده كه گفت: حسن بن
زيد از پدرش از على بن ابى طالب (ع) روايت كرد كه فرمود: من از رسول خدا 6 از
مساله جبيره پرسيدم، (جبيره و باندى كه روى دست يا پاى شكسته مىبندند) سؤالم اين
بود كه صاحب اين جبيره چگونه وضو بگيرد و اگر جنب شد چگونه غسل كند؟ فرمود: همين
مقدار كافى است كه دست خود را كه به آب وضو و غسل تر شده بر