بحث كنند!، بعد از بگومگوها و جر و بحثهاى بسيار، به اين نتيجه رسيدند كه بله زن نيز انسان است اما نه چون مرد انسانى مستقل، بلكه انسانى است مخصوص خدمت كردن بر مردان، و نيز در انگلستان تا حدود صد سال قبل زن جزء مجتمع انسانى شمرده نمى‌شد، و خواننده عزيز اگر در اين باب به كتابهايى كه در باره آراء و عقايد و آداب ملت‌ها نوشته شده مراجعه كند به عقايدى عجيب بر مى‌خورد.

بحث روايتى [ (در باره تفكر در خلق خدا و شان نزول آيات گذشته)]

در الدر المنثور است كه ابو نعيم در كتاب حليه خود از ابن عباس روايت آورده كه گفت: رسول خدا 6 فرمود: در خلق خدا تفكر كنيد ولى در خود خدا تفكر مكنيد[1].

مؤلف قدس سره: در الدر المنثور اين معنا را به طريقى ديگر از عده‌اى از صحابه از قبيل عبد اللَّه بن سلام و ابن عمر از آن جناب نقل كرده، و از طرق شيعه‌[2] نيز اين روايت نقل شده، و منظور از تفكر در خود خدا و يا بنا به روايتى ديگر تفكر در ذات خدا، تفكر در كنه ذات او است كه خود خداى تعالى در كلام مجيدش فرمود:(وَ لا يُحِيطُونَ بِهِ عِلْماً)[3] يعنى خلق نمى‌تواند احاطه علمى به خدا پيدا كند، (دليلش هم بسيار بديهى است و آن اين است كه مخلوق گنجايش درك خالق را ندارد، او در باره خدا هر تصورى بكند مخلوق خودش است نه خالقش)، و اما صفات خداى تعالى قرآن كريم بهترين شاهد است بر اين كه مى‌توان خداى تعالى را از راه صفاتش شناخت، و نه تنها مى‌توان بلكه در آياتى بسيار تشويق به اين كار نيز شده است‌[4].

و در همان كتاب است كه ابو الشيخ در كتاب عظمت از ابى هريرة روايت آورده كه گفت: رسول خدا 6 فرمود: يك ساعت تفكر و انديشيدن از شصت سال عبادت كردن بهتر است‌[5].

[1] الدر المنثور ج 2 ص 110.

[2] الكافى ج 1 ص 92 باب النهى عن الكلام فى الكيفية و توحيد صدوق ص 454 باب النهى عن الكلام و الجدال و المراء فى اللَّه عز و جل.

[3] سوره طه آيه: 110 .

[4] الدر المنثور ج 2 ص 110.

[5] الدر المنثور ج 2 ص 111.