و همچنين آيه شريفه‌اى كه مى‌فرمايد:(لا يَمَسُّهُ إِلَّا الْمُطَهَّرُونَ)[1] اثبات نمى‌كند كه مطهرون همه تاويل كتاب را مى‌دانند و هيچ تاويلى براى آنان مجهول نيست، و در هيچوقت به آن جاهل نيستند بلكه از اين معانى ساكت است، تنها اثبات مى‌كند كه فى الجمله تماسى با كتاب يعنى با لوح محفوظ دارند اما چند و چون آن احتياج بدليل جداگانه دارد.

5- چرا كتاب خدا مشتمل بر متشابه است؟

يكى از اعتراضاتى كه بر قرآن كريم وارد كرده‌اند، اين است كه قرآن مشتمل است بر آياتى متشابه، با اينكه شما مسلمين ادعا داريد كه تكاليف خلق تا روز قيامت در قرآن هست، و نيز مى‌گوييد: قرآن قول فصل است، يعنى كلامى است كه حق و باطل را از يكديگر جدا مى‌سازد، در حالى كه ما مى‌بينيم هم مذاهب باطل به آيات آن تمسك مى‌جويند و هم آن مذهبى كه در واقع حق است، و اين نيست مگر به خاطر تشابه بعضى از آيات آن، و اين قابل انكار نيست، كه اگر همه آياتش روشن و واضح بود و اين متشابهات را نداشت قطعا غرضى كه از فرستادن قرآن منظور بود، بهتر و زودتر به دست مى‌آمد، و ماده اختلاف و انحرافى نمى‌ماند، و اگر هم اختلافى مى‌شد زودتر آن را قطع مى‌كرد.

بعضى از مفسرين از اين ايراد به وجوهى پاسخ داده‌اند، كه بعضى از آن پاسخ‌ها بسيار سست و بى‌پايه است، مثل اينكه گفته‌اند: وجود متشابهات در قرآن، باعث مى‌شود كه مسلمين در بدست آوردن حق و جستجوى آن رنج بيشترى برده، و در نتيجه اجر بيشترى بدست آورند.

و يا گفته‌اند اگر همه قرآن صريح و روشن بود و مذهب حق را واضح و آشكار معرفى مى‌كرد دارندگان ساير مذاهب (بخاطر تعصبى كه نسبت به مذهب خود دارند) از قرآن متنفر شده، و اصلا توجهى به آن نمى‌كردند تا ببينند چه مى‌گويد. و هر گاه كه مشتمل بر سخنانى متشابه و دو پهلو گرديده، باعث شده كه مخالفين به طمع اينكه آن آيات را دليل مذهب خود بگيرند نزديك، بيايند، و در قرآن غور و بررسى كنند، و در نتيجه بفهمند كه مذهب خودشان باطل است، و به مذهب حق پى ببرند.

و يا گفته‌اند قرآن در صورت در بر داشتن آيات متشابه، باعث مى‌شود كه نيروى فكرى مسلمين در اثر دقت در مطالب آن، ورزيده شود و بتدريج از ظلمت تقليد در آمده و به نور تفكر و

[1] سوره واقعه آيه 79.