responsiveMenu
فرمت PDF شناسنامه فهرست
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 3  صفحه : 354

اينطور تعبير كرد كه لعنت را بر دروغگو قرار دهيم و نفرمود: درخواست كنيم چون استجابت شدن و نشدن درخواست معلق است.

الكاذبين اين كلمه به خاطر اينكه در سياق عهد واقع شده الف و لام آن، الف و لام عهد است، يعنى همان دروغگويان معهود، نه استغراق و يا جنس و نمى‌خواهد بفرمايد تمام دروغگويان دنيا و جنس آنان را نفرين كنيم، بلكه دروغگويانى را نفرين كنيم كه در اين ماجرا در يكى از دو طرف مباهله قرار دارند، يا در طرف اسلام و يا در طرف مسيحيت قرار گرفته‌اند، اسلام مى‌گفت: هيچ معبودى غير خدا نيست و عيسى ع بنده خدا و رسول او است، مسيحيت مى‌گفتند: عيسى خودش اللَّه و يا پسر اللَّه است و يا اللَّه سومى از سه خدا است.

[اهل بيت پيامبر (صلوات اللَّه عليهم) در دعوى و دعوت رسول اللَّه شريك بودند و اين از بزرگترين مناقب است‌]

و بنا بر اين پس اين معنا روشن است كه اگر ادعا و مباهله‌اى بر سر آن، بين شخص رسول خدا ص و بين جمعيت نصارا بود يك طرف شخص واحد و طرف ديگر جمعيتى بود، لازم بود در آيه تعبيرى بياورد كه قابل انطباق بر مفرد و جمع باشد، مثلا بفرمايد: فنجعل لعنة اللَّه على من كان كاذبا ، (لعنت خدا را بر كسى قرار دهيم كه دروغگو بوده باشد)، ولى اينطور نفرموده، معلوم مى‌شود دروغگويى كه نفرين شامل حالش مى‌شود جمعيتى است كه در يك طرف اين محاجه قرار گرفته، حال يا در طرف رسول خدا ص و يا در طرف نصارا، و اين خود دليل بر اين است كه همه حاضران در مباهله، شريك در ادعا هستند، چون كذب همواره در ادعا است، پس هر كس كه با رسول خدا ص بوده، يعنى على و فاطمه و حسنين ع در دعوى رسول خدا ص و در دعوتش شريك بودند و اين از بالاترين مناقبى است كه خداى تعالى اهل بيت پيامبرش ع را به آن اختصاص داده، هم چنان كه مى‌بينيم در آيه شريفه از اهل بيت تعبير به انفس و نساء و ابناء كرده يعنى اين چند تن را از ميان همه مردان و زنان و فرزندان خصوص اهل بيت را جان رسول خدا ص و زنى كه منتسب به رسول خدا ص است و فرزندان رسول خدا ص خوانده.

حال اگر بگويى همين چند سطر قبل، خودت گفتى كه اطلاق لفظ جمع در مورد مفرد در قرآن كريم بسيار است و در آيه مورد بحث هم كلمه جمع (نساء) را بر فاطمه ع اطلاق كرده، پس چه مانعى دارد كه استعمال لفظ كاذبين را هم به همين نحو در يك فرد، صحيح بدانيم يعنى بگوئيم در طرف مسيحيت منظور همه آن دروغگويان است و در طرف رسول خدا ص شخص آن جناب، كه بنا بر اين ديگر على و فاطمه و حسنين‌

نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی    جلد : 3  صفحه : 354
   ««صفحه‌اول    «صفحه‌قبلی
   جلد :
صفحه‌بعدی»    صفحه‌آخر»»   
   ««اول    «قبلی
   جلد :
بعدی»    آخر»»   
فرمت PDF شناسنامه فهرست