فرمود: يهوديان از رسول خدا 6 پرسيدند: مشخصات و حسب و نسب پروردگارت را براى ما بيان كن. آن جناب تا سه روز پاسخ نداد، تا آنكه سوره قل هو اللَّه احد نازل شد[1].

مؤلف: و در كتاب احتجاج از امام عسكرى (ع) روايت آورده كه فرمود:

سؤال كننده عبد اللَّه بن صورياى يهودى بوده، و در بعضى روايات اهل سنت آمده كه سائل عبد اللَّه بن سلام بوده، و اين سؤال را در مكه كرد، و بعد از شنيدن پاسخ ايمان آورد، ولى ايمان خود را پنهان مى‌داشت، و در بعضى ديگر آمده جمعيتى از يهود بودند كه اين سؤال را از آن جناب كردند، و در روايات بسيارى از طرق اهل سنت آمده كه اصلا سؤال از ناحيه يهوديان نبوده، بلكه از ناحيه مشركين مكه بوده، و به هر حال هر چه بوده مراد از حسب و نسب، صفات و مشخصات خداى تعالى است‌[2].

و در كتاب معانى به سند خود از اصبغ بن نباته از على (ع) روايت آورده كه در ضمن حديثى فرمود: نسبت خداى عز و جل همان سوره:(قُلْ هُوَ اللَّهُ ...) است‌[3] و در كتاب علل به سند خود از امام صادق (ع) روايت كرده كه در حديث معراج فرمود: خداى تعالى به آن جناب- يعنى به رسول خدا 6- فرمود:(قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ)، را همانطور كه نازل شده بخوان، كه اين سوره نسبت و معرف من است‌[4].

مؤلف: و نيز به سند خود از موسى بن جعفر روايتى در معناى اين روايت آورده‌[5].

و در الدر المنثور است كه ابو عبيد در كتاب فضائل خود از ابن عباس از رسول خدا 6 روايت كرده كه فرمود: سوره‌(قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ) ثلث قرآن است‌[6].

مؤلف: روايات از طرق اهل سنت در اين معنا بسيار زياد است، و آن را از عده‌اى از صحابه از قبيل ابن عباس (كه روايتش گذشت)، و ابى الدرداء، ابن عمر، جابر، ابن مسعود، ابى سعيد خدرى، معاذ بن انس، ابى ايوب، ابى امامه، و غير نامبردگان از رسول خدا 6 روايت كرده‌اند، و نيز در عده‌اى از روايات وارده از امامان اهل بيت‌

[1] اصول كافى، ج 1، ص 91، ح 1.

[2] احتجاج طبرسى، ج 1، ص 48، ط نجف.

[3] معانى الاخبار، ص 140.

[4] علل الشرائع، ج 2، ص 315.

[5] علل الشرائع، ج 2، ص 334، ب 32.

[6] الدر المنثور، ج 6، ص 412.