و در همان كتاب است كه عبد الرزاق، ابن جرير، حاكم و بيهقى، از حسن روايت كرده‌اند كه گفت: رسول خدا 6 روزى خوشحال و خندان از خانه بيرون مى‌آمد و مى‌فرمود: هرگز يك عسر حريف دو يسر نمى‌شود، (إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً) ،(إِنَّ مَعَ الْعُسْرِ يُسْراً)[1].

و در مجمع البيان در ذيل آيه‌(فَإِذا فَرَغْتَ فَانْصَبْ وَ إِلى‌ رَبِّكَ فَارْغَبْ) مى‌گويد معنايش اين است كه وقتى از نماز واجب بپرداختى، برخيز و در برابر پروردگارت به دعا بايست، و با رغبت از او درخواست كن. آن گاه صاحب مجمع البيان مى‌گويد: اين معنا از امام باقر و امام صادق 8 نقل شده‌[2].

[1] الدر المنثور، ج 6، ص 364.

[2] مجمع البيان، ج 10، ص 509.