نقل كرده‌اند.[1] و اينكه فرمود: نبوت در دودمان لاوى و سلطنت در دودمان يوسف بود بعضى گفته‌اند: سلطنت در دودمان يهودا بوده، و اين سخن مورد اعتراض قرار گرفته كه قبل از طالوت و داود و سليمان (كه بعد از طالوت بودند) از دودمان يهودا كسى به سلطنت نرسيده و همين اعتراض مؤيد آن مطلبى است كه در روايات ائمه اهل بيت ع آمده كه فرموده‌اند: سلطنت در دودمان يوسف بود، چون كسى نمى‌تواند سلطنت خود يوسف ع را انكار كند.

و اينكه در آخر حديث آمده: منظور از بقيه ذريه انبياء است، توهم و اشتباهى است از راوى، كه جمله ذريه انبياء را تفسير كلمه بقية گرفته، و حال آنكه اين جمله در روايتى ديگر تفسير جمله آل موسى و آل عمران واقع شده است، مؤيد اين گفته ما، روايتى است كه در تفسير عياشى از امام صادق ع آمده: كه شخصى از آن جناب پرسيد: جمله‌(بَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسى‌ وَ آلُ هارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِكَةُ) چه معنايى دارد؟ فرمود: منظور از آل موسى و آل هارون، ذريه انبياء است.

و در كتاب كافى از محمد بن يحيى از محمد بن احمد از محمد بن خالد و حسين بن سعيد از نضر بن سويد از يحياى حلبى از هارون بن خارجه از ابى بصير از امام ابى جعفر ع روايت آمده كه در ضمن حديثى فرمود: آن عده قليلى كه در داستان طالوت از آب نهر ننوشيدند، سيصد و سيزده نفر بودند.[2] پس لشگر طالوت دو طائفه شدند، يك عده آنهايى كه با مشت خود از آب نهر نوشيدند، و عده ديگر آنهايى كه ننوشيدند، همين كه در برابر لشگر جالوت قرار گرفتند، آنهايى كه آب نهر را نوشيده بودند گفتند:(لا طاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ) و آنهايى كه از آن ننوشيدند گفتند:(كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ).

مؤلف: و اما اينكه باقى ماندگان با طالوت سيصد و سيزده نفر، و به عدد مجاهدين در جنگ بدر بودند، مطلبى است كه روايات بسيارى از طرق خاصه و عامه بر طبقش وارد شده، و اما اينكه گويندگان (لا طاقَةَ لَنَا) ... آنهايى بوده‌اند كه مشتى آب نوشيدند و گويندگان (كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً) ... آنهايى بوده‌اند كه اصلا آب ننوشيدند، ممكن است از

[1] تفسير قمى، ج 1، ص 82 و تفسير عياشى، ج 1، ص 132

[2] فروع كافى، ج 8، ص 498