انبيا باشد، و به فرضى كه چنين چيزى منظور بوده، از آنجايى كه مقام مقام زمينه‌چينى و تشويق و ترغيب بوده، تصريح به اسم آن انبيا از كنايه بهتر و مؤثرتر بود، و خدا دانا است.

[چند روايت در باره معناى قرآن ، فرقان و كتاب ]

و در كافى از كسى كه از امام صادق ع سؤال نموده روايت كرده كه گفت:

پرسيدم آيا كلمه قرآن و كلمه فرقان به يك معنا است؟ و يا هر يك معنايى جداگانه دارد؟

فرمود: قرآن همه كتاب خدا است، و فرقان تنها آن آياتى است كه احكام واجب را در بر دارد.[1] و در كتاب جوامع از آن جناب ع روايت كرده كه فرمود: فرقان عبارت است از هر آيه محكمى كه در قرآن است.

و در تفسير عياشى و قمى از آن جناب ع روايت آورده‌اند كه فرمود: فرقان عبارت است از هر امر محكمى كه در قرآن است، و كتاب عبارت است از آن آياتى كه انبياى قبل را تصديق مى‌كند.[2] مؤلف: خود كلمه فرقان و كلمه كتاب هم با معنايى كه در روايت براى آن دو شده سازگار است‌

، و در بعضى از اخبار آمده كه كلمه رمضان يكى از اسماى خداى تعالى است پس ديگر شايسته نيست كسى بگويد رمضان آمد و رمضان رفت، بلكه بايد گفت: ماه رمضان آمد و ماه رمضان رفت، (تا آخر حديث) و اين روايت خبر واحدى است كه در باب خودش غريب است، و اين كلام از ميان مفسرين از قتاده نيز نقل شده.

ولى در اخبارى كه راجع به اسامى خداى تعالى وارد شده نام رمضان ديده نمى‌شود، علاوه بر اينكه كلمه رمضان بدون اينكه كلمه ماه قبل از آن آيد و نيز كلمه رمضانان دو رمضان در روايات وارده از رسول خدا ص و ائمه اهل بيت ع بسيار آمده، و اين جدا بعيد است كه احتمال دهيم هر جا كلمه رمضان در احاديث آمده شهر رمضان بوده، و راوى كلمه شهر را از آن انداخته باشد.[3] و در تفسير عياشى از صباح بن نباته روايت شده كه گفت: من به امام صادق ع عرضه داشتم: ابن ابى يعفور به من دستور داد چند مساله را از شما بپرسم حضرت پرسيد آن مسائل چيست؟ عرضه داشتم: او از شما مى‌پرسد: وقتى ماه رمضان آمد و من در منزل باشم آيا جايز است مسافرت كنم؟ فرمود: خداى تعالى مى‌فرمايد:(فَمَنْ شَهِدَ مِنْكُمُ الشَّهْرَ فَلْيَصُمْهُ)، پس هر كس ماه رمضان را درك كند و در ميان خانواده‌اش باشد نمى‌تواند مسافرت‌

[1] اصول كافى ج 2 ص 630 ح 11

[2] تفسير عياشى ج 1 ص 9 و تفسير قمى ج 1 ص 96

[3] وسائل ج 7 ص 232