دنيا و آخرت است.

و همچنين در مقابل آن دو گناه بعضى از اطاعتها و اعمال نيك هست، كه اثر گناهان را هم در دنيا محو مى‌كند و هم در آخرت، مانند اسلام و توبه، به دليل آيه شريفه:(قُلْ يا عِبادِيَ الَّذِينَ أَسْرَفُوا عَلى‌ أَنْفُسِهِمْ، لا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ يَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِيعاً إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِيمُ، وَ أَنِيبُوا إِلى‌ رَبِّكُمْ، وَ أَسْلِمُوا لَهُ مِنْ قَبْلِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ الْعَذابُ، ثُمَّ لا تُنْصَرُونَ، وَ اتَّبِعُوا أَحْسَنَ ما أُنْزِلَ إِلَيْكُمْ مِنْ رَبِّكُمْ). [1] و آيه شريفه:(فَمَنِ اتَّبَعَ هُدايَ فَلا يَضِلُّ وَ لا يَشْقى‌، وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكاً وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيامَةِ أَعْمى‌)[2].

و نيز بعضى از گناهان است كه بعضى از حسنات را حبط مى‌كند مانند دشمنى با رسول خدا ص كه به حكم آيه شريفه:(إِنَّ الَّذِينَ كَفَرُوا وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِ اللَّهِ وَ شَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ ما تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدى‌ لَنْ يَضُرُّوا اللَّهَ شَيْئاً، وَ سَيُحْبِطُ أَعْمالَهُمْ، يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا أَطِيعُوا اللَّهَ وَ أَطِيعُوا الرَّسُولَ وَ لا تُبْطِلُوا أَعْمالَكُمْ)[3] باعث حبط بعضى از حسنات مى‌شود، چون مقابله ميان دو آيه اقتضا مى‌كند كه امر به اطاعت از رسول در مقابل و به معناى نهى از مشاقه با رسول بوده.

و نيز ابطال در آيه دوم معناى حبط در آيه اول باشد.

و نيز مانند صدا بلند كردن در حضور رسول خدا ص كه به حكم آيه شريفه‌(يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا لا تَرْفَعُوا أَصْواتَكُمْ فَوْقَ صَوْتِ النَّبِيِّ. وَ لا تَجْهَرُوا لَهُ بِالْقَوْلِ كَجَهْرِ بَعْضِكُمْ لِبَعْضٍ أَنْ تَحْبَطَ أَعْمالُكُمْ وَ أَنْتُمْ لا تَشْعُرُونَ)

[1] بگو اى بندگان من كه بر نفس خود ستم كرديد، از رحمت خدا مايوس مشويد، كه خدا همه گناهان راى مى‌آمرزد، چون كه او آمرزگار رحيم است، و به سوى پروردگارتان برگرديد، و تسليمش شويد، قبل از آنكه عذاب به سراغتان آيد، و آن وقت يارى نشويد، و بهترين آنچه از ناحيه پروردگارتان به سويتان نازل شده پيروى كنيد. سوره زمر آيه 55

[2] پس هر كس هدايتم راى پيروى كند نه گمراه مى‌شود و نه بدبخت، و هر كس از ياد من اعراض كند معيشتى تنگ خواهد داشت و روز قيامت هم او راى كور محشور مى‌كنيم. سوره طه آيه 124

[3] به درستى آنان كه كافر شدند، و از راه خدا جلوگيرى كردند، و با رسول دشمنى ورزيدند آنهم بعد از آنكه راه هدايت برايشان روشن شد، هرگز هيچ ضررى به خدا نمى‌زنند، و به زودى اعمال خودشان حبط مى‌شود، هان اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد خدا راى و نيز رسول راى اطاعت كنيد، و اعمال خود راى باطل مسازيد. سوره محمد آيه 33