نام کتاب : ترجمه تفسیر المیزان نویسنده : علامه طباطبایی جلد : 19 صفحه : 450
مورد بحث
متضمن اشاره به همان مطلبى است كه آيات قبل بيان مىكرد، و خلاصه اشاره مىكند به
اينكه اين رسول مبعوث را خداى تعالى بر طبق همان صفاتى مبعوث كرد كه در تورات و به
زبان انبياى بنى اسرائيل بشارتش را داده بود، پس گويا فرموده:(هُوَ الَّذِي بَعَثَ ...)، آن خدايى است كه پيامبر مبشر در تورات را به
همان نشانىها مبعوث كرد كه يكى از آن نشانىها امى بودن، و يكى ديگر مبعوث شدن در
قومى امى است، و مثل يهوديانى كه آن بشارتها را ديده بودند، و اين پيامبر را هم
ديدند و يقين كردند كه اين همان است و باز ايمان نياوردند، مثل حمار است[1].
ولى
خواننده عزيز توجه دارد كه اين قول اولا تحكم است و ثانيا در سياق آيه دليلى بر
صحت آن نيست.
[استدلال
عليه يهود با اين بيان كه اگر راست گوييد آرزوى مرگ كنيد]
در
اين آيه شريفه عليه يهود استدلال شده، استدلالى كه دروغگويى يهود را در ادعايش كه
مىگويد ما اولياى خداييم و دوستان و پسران او هستيم كاملا آشكار
مىكند، و خداى تعالى ادعاهاى آنان را در قرآن حكايت كرده، مىفرمايد(وَ قالَتِ الْيَهُودُ وَ النَّصارى نَحْنُ أَبْناءُ اللَّهِ وَ
أَحِبَّاؤُهُ)[2] و
نيز مىفرمايد:(قُلْ إِنْ كانَتْ لَكُمُ الدَّارُ الْآخِرَةُ عِنْدَ اللَّهِ
خالِصَةً مِنْ دُونِ النَّاسِ)[3] و
نيز فرموده:(وَ قالُوا لَنْ يَدْخُلَ الْجَنَّةَ إِلَّا مَنْ كانَ
هُوداً)[4] كه
در آيه اولى خود را پسران و دوستان خدا، و در دومى مالكين منحصر خانه آخرت، و در
سومى دارندگان حق ورود به بهشت معرفى كردهاند.
و
حاصل معناى آيه اين است كه: يهوديان را مخاطب قرار بده، و به ايشان بگو: اى كسانى
كه كيش يهودىگرى را به خود بستهايد، اگر معتقديد كه تنها شما اولياى خداييد، و
نه هيچ كس ديگر، و اگر در اين اعتقادتان راست مىگوييد، آرزوى مرگ كنيد، و خريدار
آن باشيد، براى اينكه ولى خدا و دوست او بايد دوستدار لقاى او باشد، شما كه يقين
داريد دوست خداييد، و بهشت تنها از آن شما است، و هيچ چيزى ميان شما و بهشت و خدا
حائل نمىشود