و در مجمع البيان در ذيل جمله‌(وَ الَّذِي جاءَ بِالصِّدْقِ وَ صَدَّقَ بِهِ) مى‌گويد: بعضى گفته‌اند: منظور از آن كس كه صدق آورده، رسول خدا 6 است و منظور از آنكه وى را تصديق كرده على بن ابى طالب (ع) است. و اين معنا از ائمه هدى از آل محمد (ع) نيز روايت شده‌[1].

مؤلف: اين روايت را الدر المنثور[2] هم از ابن مردويه، از ابو هريره روايت كرده و ظاهرا مضمونش از باب تطبيق باشد، چون در ذيل آيه تصديق كنندگان را به متقين تعبير نموده.

و از طرق اهل سنت روايت شده‌[3] كه آن كس كه رسول خدا 6 را تصديق كرد، ابو بكر بود. اين روايت هم از باب تطبيق خود راوى است، و روايت‌[4] شده كه آن كس كه قرآن را آورده جبرئيل است. و آن كس كه قرآن را تصديق كرده رسول خدا 6 است. اين روايت هم باز از باب تطبيق است، علاوه بر اين سياق آن را تكذيب مى‌كند، چون آيات مورد بحث در مقام بيان اوصاف رسول خدا 6 و مؤمنين است و جبرئيل از اين سياق بيگانه است و سخنى در باره او نيست.

[1] مجمع البيان، ج 8، ص 498.

[2] ( 2 و 3 و 4) الدر المنثور، ج 5، ص 328.

[3] ( 2 و 3 و 4) الدر المنثور، ج 5، ص 328.

[4] ( 2 و 3 و 4) الدر المنثور، ج 5، ص 328.