وجود خودش ثبت كند تا چه رسد به اينكه غير درياها از موجودات ديگر هم به درياها اضافه شود.

و اينكه كلمه بحر در آيه شريفه تكرار شده، و همچنين كلمه ربى كه اسم ظاهر است در جاى ضمير به كار رفته تثبيت و تاكيد را مى‌رساند. و همچنين اينكه از اسامى خداى تعالى فقط رب ذكر شده و به ضمير متكلم اضافه گرديده نيز تاكيد را مى‌رساند به اضافه اينكه به مضاف اليه شرافت هم مى‌دهد.

بحث روايتى [ (روايتى در ذيل آيه گذشته)]

در تفسير قمى به سند خود از ابى بصير از امام صادق (ع) روايت آورده كه در ذيل اين آيه فرموده: به تو خبر مى‌دهم كه كلام خدا نه آخر دارد و نه غايت، و تا ابد انقطاع نمى‌پذيرد[1].

مؤلف: اينكه كلمات خداى را به كلام تفسير فرموده گفتار گذشته ما را تاييد مى‌كند.

[1] تفسير قمى، ج 2، ص 46.