قرآن كريم پيدا شده باشد از قبيل سقوط يك آيه مكرر و يا اختلاف در يك نقطه و يا يك اعراب و زير و زبر و امثال آن است.

فصل دوم: [رواياتى كه بر عدم وقوع تحريف و تصرف در قرآن دلالت دارند]

علاوه بر آنچه گذشت اخبار بسيارى هم كه از رسول خدا 6 از طريق شيعه‌[1] و سنى‌[2] نقل شده كه فرموده: در هنگام بروز فتنه‌ها و براى حل مشكلات به قرآن مراجعه كنيد دليل بر تحريف نشدن قرآن است.

دليل ديگر آن حديث شريف ثقلين است كه از طريق شيعه‌[3] و سنى‌[4] به حد تواتر نقل شده كه رسول خدا 6 فرمود: انى تارك فيكم الثقلين كتاب اللَّه و عترتى اهل بيتى ما ان تمسكتم بهما لن تضلوا بعدى ابدا- به درستى كه من در ميان شما دو چيز گرانقدر باقى مى‌گذارم: كتاب خدا و عترتم، اهل بيتم، ما دام كه به آن دو تمسك جوييد هرگز گمراه نخواهيد شد ، چون اگر بنا بود قرآن كريم دستخوش تحريف شود معنا نداشت آن جناب مردم را به كتابى دستخورده و تحريف شده ارجاع دهد و با اين شدت تاكيد بفرمايد تا ابد هر وقت به آن دو تمسك جوييد گمراه نمى‌شويد .

و همچنين اخبار[5] بسيارى كه از طريق رسول خدا و ائمه اهل بيت (ع) رسيده، دستور داده‌اند اخبار و احاديثشان را به قرآن عرضه كنند، زيرا اگر كتاب الهى تحريف شده بود معنايى براى اين گونه اخبار نبود. و اينكه بعضى گفته‌اند مقصود از اين دستور تنها در اخبار فقهى است كه بايد عرضه به آيات احكام شود و ممكن است قبول كنيم كه آيات احكام تحريف نشده، اما دليل بر اين نيست كه اصل قرآن تحريف نشده باشد صحيح نيست، زيرا دستور مذكور مطلق است و زيرنويسى ندارد كه تنها اخبار فقهى را به قرآن عرضه كنيد، و اختصاص دادنش به اخبار فقهى تخصيص بدون مخصص است.

علاوه بر اينكه زبان اخبار عرضه به قرآن صريح و يا دست كم نزديك به صريح است در

[1] عين الحياة علامه مجلسى، ص 478.

[2] اتقان، ج 2، ص 151.

[3] معانى الاخبار، ص 90.

[4] مسند احمد بن حنبل، ج 3، ص 14 و كنز العمال، ج 1، ص 185- 189.

[5] وسائل، ج 3، كتاب قضا ص 380.