باشد نيست، به همين جهت آن روايتى كه دارد هود و واقعه، بعيد به نظر مى‌رسد كه مقصودش اشاره به آيه‌(فَاسْتَقِمْ كَما أُمِرْتَ) بوده باشد، و آنچه هر دو سوره در آن مشتركند حديث قيامت است- و اللَّه اعلم.

و در تفسير قمى در ذيل آيه‌(وَ لا تَرْكَنُوا ...) گفته كه معصوم فرمود: ركون به معناى محبت و خير خواهى و اطاعت است.[1] مؤلف: اين روايت را صاحب مجمع البيان هم بطور مرسل از ائمه (ع) نقل كرده است.[2] و در تفسير عياشى از عثمان بن عيسى و او از مردى از امام صادق (ع) روايت كرده كه در تفسير آيه‌(وَ لا تَرْكَنُوا إِلَى الَّذِينَ ظَلَمُوا فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ) فرمود: متوجه باشيد خدا اين آتش را خالد و هميشگى نكرد، بلكه فرمود آتش به شما مى‌رسد پس به ظالمان ركون مكنيد.[3] مؤلف: مقصود امام اين است كه جمله‌(فَتَمَسَّكُمُ النَّارُ) يعنى آتش به شما بر مى‌خورد.

و نيز در همان كتاب از جرير از ابى عبد اللَّه (ع) روايت كرده كه در تفسير(أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ) فرمود: دو طرف روز يكى مغرب است و يكى صبح و(زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ) نماز عشاء است.[4] و در تهذيب به سند خود از زراره و او از ابى جعفر (ع) روايت كرده كه در حديثى كه در باره نمازهاى پنجگانه مطالبى بيان داشته و چنين فرموده‌اند: خداوند فرموده‌(أَقِمِ الصَّلاةَ طَرَفَيِ النَّهارِ وَ زُلَفاً مِنَ اللَّيْلِ) كه مقصود از آن نماز عشاء است.[5] مؤلف: اين حديث به خاطر اينكه در مقام بيان اوقات نمازهاى پنجگانه است ظهورى در اين دارد كه مى‌خواهد تفسير كند(طَرَفَيِ النَّهارِ) را به قبل از ظهر و بعد از ظهر، زيرا اگر اين مراد نباشد شامل اوقات پنجگانه نمى‌شود.

و در معانى الاخبار به سند خود از ابراهيم بن عمر و او از كسى كه براى او حديث كرده‌

[1] تفسير قمى، ج 1، ص 338.

[2] مجمع البيان، ج 5، ص 200- 201.

[3] تفسير عياشى، ج 2، ص 161.

[4] تفسير عياشى، ج 2، ص 161، ح 73.

[5] تهذيب الاحكام، ج 2، ص 241، ح 954.