ترجمه آيات‌

ما نوح را نيز به اين پيام فرستاده بوديم كه اى مردم من براى شما بيم‌رسانى روشنم (25).

تهديدتان مى‌كنم- كه زنهار! جز اللَّه را بندگى نكنيد، كه بر شما از عذاب روزى دردناك مى‌ترسم (26).

بزرگان كفار قومش (در پاسخ) گفتند ما تو را جز بشرى مثل خود نمى‌بينيم و ما نمى‌بينيم كه تو را پيروى كرده باشند، مگر افراد اراذل و فرومايه‌اى از ما كه رأيى نپخته دارند، و اصلا ما هيچ برترى در شما نسبت به خود نمى‌بينيم، بلكه بر عكس، شما مسلمانان را مردمى دروغگو مى‌پنداريم (27).

- نوح در پاسخ آنان- گفت: اى قوم شما كه مى‌گوييد من بشرى چون شمايم و فرستاده خدا نيستم، به من خبر دهيد اگر فرضا از ناحيه پروردگارم معجزه‌اى دال بر رسالتم داشته باشم، و او از ناحيه خودش رحمتى به من داده باشد كه بر شما مخفى مانده، آيا من مى‌توانم شما را به پذيرش آن مجبور سازم، هر چند كه از آن كراهت داشته باشيد؟ (28).

و اى مردم! من در برابر نبوت از شما مالى درخواست ندارم، چون پاداش من جز به عهده خدا نيست، و من هرگز افرادى را كه ايمان آورده‌اند- و شما آنان را اراذل مى‌خوانيد، به خاطر شما- از خود طرد نمى‌كنم، چون آنان پروردگار خود را ديدار مى‌كنند- حسابشان با خدا است نه با من- ولى شما را قوم جاهلى مى‌بينم (كه گمان كرده‌ايد شرافت در توانگرى است و فقرا اراذلند) (29).

و اى مردم! اگر فرضا آنان را طرد كنم چه كسى از عذاب خدا، ياريم مى‌كند، چرا متذكر نمى‌شويد؟ (30).

و اما اينكه گفتيد: من اصلا هيچ برترى از شما ندارم، من آن برترى كه در نظر شما است ندارم چون- نمى‌گويم خزينه‌هاى زمين و دفينه‌هايش مال من است- از سوى ديگر از نظر معنويت هم برترى ندارم- و نمى‌گويم غيب مى‌دانم، و نيز نمى‌گويم من فرشته‌ام، و در باره آنهايى كه در چشم شما خوار مى‌نمايند- و خدا بهتر داند كه در ضمائر ايشان چيست،- نمى‌گويم هرگز خدا خيرى به ايشان نخواهد داد، چون اگر چنين ادعايى بكنم، از ستمكاران خواهم بود (31).

گفتند اى نوح!- عمرى است كه- با ما بگو مگو مى‌كنى، و اين بگو مگو را از حد گذراندى،- كار را يكسره كن- اگر راست مى‌گويى آن عذابى را كه همواره به ما وعده مى‌دادى بياور (32).

نوح گفت: تنها خدا است كه اگر بخواهد آن را بر سرتان مى‌آورد، و- اگر خواست بياورد- شما نمى‌توانيد از آمدنش جلوگيرى كنيد (33).

هم چنان كه اگر او بخواهد گمراهتان كند، نصيحت يك عمر من به شما هر چه هم بخواهم نصيحت كنم سودى به حالتان نخواهد داشت، پروردگار شما اوست، و به سوى او باز مى‌گرديد (34).

نه، مساله اين نيست كه تو و پيروانت مال دنيا نداريد،- و يا چنين و چنان نيستيد- بلكه علت و بهانه‌