نام کتاب : توحید نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 45
خداشناسی که در هر کسی میگویند هست مربوط نیست . چنین حسی هم وجود
نداشته باشد ، چون بشر عقل دارد ، فکر دارد ، علم دارد . از راه علم و
فکر و فلسفه ، از راه مطالعه کردن اشیاء و واقعیات خارجی میتواند خدا را
بشناسد . تازه این هم به سه کیفیت است . یکی از راه نظم موجودات :
موجوداتی را میبیند و در این موجودات نظمی مشاهده میکند و میگوید این
نظم بدون نظم دهندهای که مدبر باشد امکان پذیر نیست . همه اینها را ما
توضیح میدهیم . یکی دیگر از راه خلق است ، به نظم کاری ندارد . میگوید
این عالم پیدا شده ، حادث است ، مخلوق است ، نبوده و پیدا شده ، چون
پیدا شده است ، پیدا کننده لازم دارد ، حادث است ، محدث لازم دارد .
این به نظم در اینجا کار ندارد . از آن جهت که این پیدا شدهای هست .
پیدا کننده برایش جستجو میکند . راه سوم راه هدایت است . یعنی چه ؟
یعنی میخواهد بگوید این موجودات مخلوق ، این خلق شدهها ، به پیدایشش من
کار ندارم ، به نظم موجودی هم که الان دارند من کار ندارم ، یک چیز دیگری
ماورای همه اینها من در اشیاء مشاهده میکنم و آن مسأله هدایت است .
هدایت یعنی چه ؟ نظم مربوط به ساختمان بود ، این مربوط به مسیر حرکت
است . میبینم که هر مخلوقی در مسیر خودش که حرکت میکند کأنه حرکت
خودش را از روی آگاهی انجام میدهد ، یعنی یک قدرتی هست که او را در
مسیر خودش هدایت میکند . برای اینکه بدانیم در قرآن ما تمام اینها هست
، به طور اشاره عرض میکنم :
" « سبح اسم ربک الاعلی ، الذی خلق فسوی ، و الذی قدر فهدی ، و الذی
اخرج المرعی ، فجعله غثاء احوی »" [1] .
" « الذی خلق »" خدا را به عنوان خالق میشناسد . قرآن پر است [ از
این مضمون ] که موجودات را به عنوان اینکه مخلوق هستند آیت حق میداند ،
یعنی خدا را به عنوان خالق [ معرفی میکند ] . آیات دیگری داریم که
موجودات را به عنوان اینکه منظم هستند و نظم دارند ، نظم حکیمانهای
دارند ، آیت خدا میداند ، یعنی خدا را به عنوان ناظم و مدبر عالم معرفی
میکند . آیاتی هم داریم که خدا را به عنوان هادی و راهنمای موجودات در
مسیرشان معرفی میکند . [1] اعلی / 1 - [5]
نام کتاب : توحید نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 45