نام کتاب : انسان و سرنوشت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 58
آزادی و اختیار
در اینجا است یک سؤال پیش میآید و آن اینکه اگر ما قضا و قدر الهی
را مستقیما و بلاواسطه علل و اسباب با حوادث مرتبط بدانیم ، دیگر آزادی
و اختیار بشر مفهومی نخواهد داشت . و اما با قبول اصل علیت عمومی آیا
میتوان آزادی و اختیار بشر را قبول کرد ، یا اینکه اصل علیت عمومی نیز
با آزادی و اختیار بشر منافات دارد ؟ آیا تنها راه عقیده به آزادی و
اختیار بشر این است که اعمال و افعال بشر و ارا ده او را با هیچ علت
خارجی مربوط ندانیم و نظر اول از سه نظر گذشته را بپذیریم ؟
بسیاری از متفکرین قدیم و جدید چنین گمان کردهاند که اصل علیت عمومی
با آزادی و اختیار بشر منافات دارد ، و ناچار به اراده به اصطلاح " آزاد
" ، یعنی به ارا دهای که با هیچ علت ارتباط ندارد ، قائل شدهاند و در
حقیقت صدفه و اتفاق و گزاف را ، ولو در مورد اراده بشر ، پذیرفتهاند .
ما در پاورقیهای جلد سوم اصول فلسفه ثابت و مبرهن کردیم که گذشته از
اینکه اصل علیت عمومی نه قابل انکار است و نه استثناء پذیر ، اگر رابطه
اراده را با علتی ماورای خود انکار کنیم ، باید بپذیریم که اعمال و افعال
بشر بکلی از اختیار او خارج است ، یعنی به جای اینکه بتوانیم با قبول
نظر عدم ارتباط ضروری اراده با علتی از علل ، نوعی اختیار برای بشر ثابت
کنیم ، او را بیاختیارتر کردهایم .
بشر مختار و آزاد آفریده شده است ، یعنی به او عقل و فکر و اراده داده
شده است . بشر در کارهای ارادی خود مانند یک سنگ
نام کتاب : انسان و سرنوشت نویسنده : مطهری، مرتضی جلد : 1 صفحه : 58