1- در فيزيك به ما مى‌گويند: اصول رنگها هفت رنگ بيش نيست، كه نخستين آنها رنگ سرخ و آخرين آنها بنفش است، ولى در ماوراء آنها هزارها رنگ قرار دارد كه براى ما قابل درك نيست و حدس مى‌زنند كه بعضى از حيوانات ممكن است بعضى از آنها را ببينند.

علت مطلب روشن است، زيرا رنگ بر اثر امواج نور پيدا مى‌شود، يعنى نور آفتاب يا نورهاى ديگر مركب از رنگهاى گوناگون است كه روى هم تشكيل رنگ سفيد را مى‌دهند و چون به جسمى مى‌تابد آن جسم قسمت‌هاى مختلفى از رنگ‌هاى آن را در خود هضم مى‌كند و بعضى را هم برمى‌گرداند، آن را كه برمى‌گرداند همان است كه ما مى‌بينيم و لذا اجسام در تاريكى داراى هيچ رنگى نيستند، و از طرفى اختلافات و تغيير رنگها نتيجه شدت و ضعف ارتعاش امواج نور است، يعنى اگر شدت ارتعاش در هر ثانيه به 458 هزار ميليارد برسد رنگ سرخ را تشكيل مى‌دهد و در 727 هزار ميليارد رنگ بنفش را و پائين‌تر و بالاتر اين دو، رنگهاى فراوانى وجود دارد كه براى ما قابل درك نيستند.

2- امواج صوت فقط در فاصله 16 مرتبه در ثانيه تا 000/ 20 مرتبه در ثانيه براى ما قابل درك است و بيشتر يا كمتر از آن هرچه هست، براى ما قابل درك نيست.

3- آنچه را ما از امواج ارتعاشات نور درك مى‌كنيم در هر ثانيه از [458] هزار ميليارد تا [727] هزار ميليارد است و بيشتر و كمتر از آن هرچه در فضا از امواج و ارتعاشات موجود است براى ما قابل رؤيت نيست.

4- همه مى‌دانيم كه جانداران ذره‌بينى (ويروسها و باكتريها) تعدادشان به مراتب از انسان بيشتر است، و با چشم غير مسلح قابل درك نيستند، و چه بسا جانداران كوچكترى هم باشند كه علم هنوز به وجود آنها پى نبرده است.

5- يك اتم، با آن ساختمان مخصوص، و گردش الكترون‌ها بر گرد پروتن‌ها، با آن نيروى عظيم براى هيچ حسى قابل ديدن و درك نيست، با آنكه همه اجسام و موجودات جهان طبيعت از اتم تشكيل يافته است، و اين ذرّه غبارى را كه به زحمت به چشم در هوا مى‌بينيم، از صدها هزار اتم تشكيل يافته است.