آن خارج شود، تعبير به «عصر الثّياب» مى‌كند.

2. غروب آفتاب؛ تناسب اين معنا با معناى اوّل در اين است كه هنگام غروب آفتاب روز فشرده و همه چيز آن جمع مى‌شود، و سپس آفتاب غروب مى‌كند. بدين جهت به اين لحظه عصر گفته‌اند.

3. دوران؛ به برهه‌اى از زمان نيز عصر گفته مى‌شود، مانند دوران رسول اللَّه صلى الله عليه و آله، عصر انقلاب اسلامى، عصر امام زمان (عج). بنابراين به مجموعه يك زمان عصر گفته مى‌شود؛ چون حوادث فراوانى در آن دوران جمع و فشرده شده است.

عصر در كلمات مفسّران:

در اينكه منظور از عصر در سوره مورد بحث كدام يك از معانى سه گانه است، نظريّات مختلفى ارائه شده است. مرحوم علّامه طبرسى در تفسير ارزشمند مجمع‌البيان پنج تفسير، و ما در تفسير نمونه هفت تفسير براى آن ذكر كرده‌ايم، كه قسمتى از تفاسير هفتگانه با نظريات مجمع البيان مشترك، و بخشى ديگر متفاوت است. توجّه فرماييد.

1. غروب آفتاب‌

يكى از احتمالات اين است كه عصر به معناى غروب آفتاب باشد، و خداوند به غروب آفتاب سوگند ياد كرده است. اگر پرسيده شود: چه حادثه‌اى در آن زمان رخ مى‌دهد كه خداوند متعال به آن لحظه قسم خورده است؟

در پاسخ مى‌گوئيم: با غروب آفتاب تحوّل بزرگى در عالم رخ مى‌دهد، غروب آفتاب اعلان پايان روز و اتمام تلاش و فعاليّت روزانه، و شروع شب و آغاز آرامش و استراحت است. و اين لحظه نشانه‌اى ديگر از قدرت خداوند است كه: « «يُولِجُ اللَّيْلَ فِى النَّهَارِ وَيُولِجُ النَّهَارَ فِى اللَّيْلِ»؛ شب را در روز، و روز را در شب داخل مى‌كند». [1]

[1]. حج، آيه 61.