شاهد خوبى بر معاد جسمانى است.

معاد در حقيقت همانند فصل بهار است كه شرايط رويش دوباره گياهان و درختان را فراهم مى‌سازد، بدين جهت در قرآن مجيد مكرّر نسبت به زنده شدن زمين و سبز شدن گياهان و درختان تذكّر داده شده، و يادآورى گرديده است.

چرا استخوانها؟

سؤال: چرا در آيه مورد بحث، در بين اعضاى مختلف بدن، خصوص استخوان (عظام) مطرح شده است؟

پاسخ: ممكن است اين آيه شريفه نيز اشاره به شبهه آن عرب بيابانى، و پاسخى بر اشكال او باشد. و لذا همان‌گونه كه او استخوان بدست خدمت پيامبر رسيد و اشكال كرد، خداوند نيز موضوع سخن را استخوان قرار داد. و ممكن است علّت آن اين باشد كه استخوان اسكلت بدن و ستونهاى اصلى جسم انسان است. هنگامى كه خداوند قادر بر آفرينش اركان و اسكلت اصلى چيزى باشد، خلقت شاخ و بزرگ آن كار سختى نيست.

قدرت نمايى پروردگار:

خداوند متعال علاوه بر ردّ شبهه منكران معاد جسمانى، كه آن مرد عرب بيابانى يك نمونه از آنان بود، قدرت فوق‌العاده خويش را به رخ منكران مى‌كشد، و مى‌فرمايد: ما نه تنها قادر بر آفرينش مجدّد استخوانها و روياندن گوشت بر روى آن هستيم، بلكه تمام ظرافتهاى خلقت اوّليّه، از جمله خطوط سرانگشت دستان شما را هم به همان شكل سر و سامان مى‌دهيم‌ «بَلَى قَادِرِينَ عَلَى أَنْ نُّسَوِّىَ بَنَانَهُ».

بنان در لغت عرب دو معنا دارد: 1. انگشت 2. نوك انگشتان. بلكه جمعى از مفسّران عصر ما، معتقدند كه بنان اشاره به خطوط سرانگشتان است. خطوطى كه در حكم شناسنامه افراد و مهر اختصاصى آنان است، چرا كه در سرتاسر كره زمين دو نفر