ب) برچسب جادوگرى!

يكى ديگر از شايع‌ترين برچسبهايى كه نه تنها به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله، بلكه به تمام پيامبران الهى نسبت داده مى‌شد، نسبت سحر و جادوگرى بود. آرى نسبت جنون و سحر اختصاص به پيامبر اسلام صلى الله عليه و آله نداشت. در آيه شريفه 4 سوره ص مى‌خوانيم:

« «وَعَجِبُوا أَنْ جَاءَهُمْ مُّنْذِرٌ مِّنْهُمْ وَقَالَ الْكَافِرُونَ هَذَا سَاحِرٌ كَذَّابٌ»؛ آنها تعجّب كردند كه پيامبر بيم دهنده‌اى از ميان آنان به سويشان آمده؛ و كافران گفتند: اين ساحر بسيار دروغگويى است».

و در آيه 52 سوره ذاريات چنين آمده است:

« «كَذَلِكَ مَا أَتَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ مِّنْ رَّسُولٍ إِلَّا قَالُوا سَاحِرٌ أَوْ مَجْنُونٌ»؛ اين‌گونه است كه هيچ پيامبرى قبل از اينها به سوى قومى فرستاده نشد، مگر اينكه گفتند: او ساحر است يا ديوانه!».

بنابراين، برچسب سحر و جنون مورد استفاده تمام كفّار در برابر همه پيامبران در طول تاريخ بوده است. در حالى كه اين دو با هم متناقضند. زيرا جادوگران معمولًا انسانهاى با هوش و زيرك و هوشيارى هستند، در حالى كه مجنون به كسى گفته مى‌شود كه فاقد اين صفات و ويژگيهاست. بنابراين، مجنون نمى‌تواند ساحر باشد. امّا انسانهاى بى‌منطق، حساب سخنان خودشان را هم نمى‌كنند. هر چه بر سر زبانشان آمد مى‌گويند، حتّى اگر برخلاف گفتار پيشين آنها باشد.

ج) برچسب كاهن!

در عصر جاهليّت افراد زيرك و شيّادى بودند كه با پيشگويى از آينده، مردم را فريب مى‌دادند. آنها ادّعا مى‌كردند كه با اجنّه در ارتباط هستند، و اخبار و اطّلاعات مربوط به آينده را از جنّيان گرفته، و در اختيار افراد مى‌گذارند. در حالى كه بسيارى از اخبارشان دروغ بود، و برخى از پيشگوييها نيز جنبه كلّى داشت و قابل انطباق بر هر فردى بود. مثلًا مى‌گفتند: «دشمنى در كمين توست» يا «يكى از همسايگانت با تو