«جاريات» كشتى‌هايى هستند كه براحتى در درياها حركت مى‌كنند. جاريات جمع جاريه است، و يكى از معانى جاريه كشتى است، همان‌گونه كه «جوار» در آيه شريفه‌ «وَلَهُ الْجَوَارِ الْمُنْشَاتُ فِى الْبَحْرِ كَالْأَعْلَامِ» [1] نيز جمع جاريه به معناى كشتى است.

«مقسمات» فرشتگان پروردگارند كه كارها را بين خود تقسيم مى‌كنند، و طبق برنامه‌ريزى دقيق و حساب شده وظايف خويش را به نحو احسن انجام مى‌دهند. [2]

نتيجه اينكه طبق تفسير حضرت على عليه السلام، خداوند متعال به ابر و باد و كشتى و فرشتگان كه قدر مشترك بين همه آنها خدمت به جامعه بشرى است، قسم ياد كرده است.

ب) سوگند به باران‌

طبق تفسير دوم تمام قسمها مربوط به نزول باران است. توجّه كنيد:

«ذاريات» بادهايى است كه ابرها را حركت داده، آنها را به محلّ مأموريّت، يعنى نزول باران مى‌برد.

منظور از «حاملات» ابرهاى باران‌زاست كه خود تفكّر برانگيز و منشأ بركاتى است.

و اما «جاريات» نهرها و جويبارهايى است كه بوسيله نزول باران براحتى جارى شده، و سرزمينهاى خشك را سيراب مى‌كند.

و «مقسمات» بارانهايى است كه هر يك مأمور سيراب كردن منطقه‌اى هستند؛ يكى‌

[1] رحمن، آيه 24.

[2] تفسير فخر رازى، ج 28، ص 195 (به نقل از تفسير نمونه، ج 22، ص 307).