سوگندهاى مبهم:

اين سوگندها نيز، همانند سوگندهاى فصل قبل، مبهم و سؤال برانگيز است.

پراكننده كننده (ذاريات) چيست؟ چه چيزى را پراكنده مى‌كند؟ بارهاى سنگين (حاملات) چه مى‌باشد؟ و حامل اين بارها كه مى‌باشد؟ منظور از جريان پيدا كننده (جاريات) چيست؟ و تقسيم كنندگان امور (مقسمات) چه كسانى هستند؟

تفاسير مختلفى براى سوگندهاى چهارگانه فوق بيان شده، كه دو نمونه آن را انتخاب كرده‌ايم:

الف) تفسيرى از حضرت على عليه السلام‌

ابن كوّاء از منافقين لجوج و عنودى است كه خود را در صف پيروان حضرت على عليه السلام داده بود، و به اشكال مختلف براى آن حضرت مزاحمت ايجاد مى‌كرد.

روزى حضرت امير عليه السلام مشغول سخنرانى بود. ابن كوّاء خطاب به حضرت عرض كرد: آيات اوّليه سوره ذاريات و سوگندهاى آن براى ما حل نشده است. لطفاً تفسير آن را بيان فرماييد.

حضرت فرمودند: منظور از «ذاريات» بادهايى است كه حركت مى‌كند، و ابرها را در آسمان مى‌گستراند، و هر قطعه ابرى را به جايى مى‌برد كه مأمور باريدن در آنجاست. يا بادهايى كه دانه‌هاى گياهان را به نقاط مختلف زمين مى‌برد تا در آنجا برويد.

و امّا «حاملات» ابرهايى هستند كه هزاران تن آب را حمل مى‌كنند. اگر خوب دقت كنيد خداوند قادر درياهاى متعدّدى را در قالب ابرها بر بالاى سر ما بصورت معلّق در بين زمين و آسمان نگه داشته است. ابرها درياهايى از آب هستند كه مأموريّت سيراب كردن نهرها، استخرها، جويبارها، چشمه‌ها، چاههاى عميق و نيمه عميق و صحراهاى خشك و سوزان و درختان و جنگلها و گياهان و حيوانات را بر عهده دارند، بر هر كجا كه خداوند به آنها مأموريّت دهد دانه دانه و به نرمى فرو مى‌ريزند.