مى‌بخشند و گامها را محكمتر بر مى‌دارند و با عزمى راسخ به حركت خويش ادامه مى‌دهند.

«فَالسَّابِقَاتِ سَبْقاً»؛ مجاهدانى كه نه تنها مسير خويش را انتخاب كرده و با عزم و اراده قوى به آن سو حركت مى‌كنند، بلكه در رسيدن به قرب الى اللَّه جهت مواجهه با دشمن از ديگر همرزمان خويش سبقت مى‌گيرند.

«فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً»؛ سوگند به رزمندگان مخلصى كه امور جنگ و جبهه را تدبير مى‌كنند؛ دشمن را شناسايى نموده، و براى هر قسمتى از ميدان نبرد به مقتضاى شرايط آن تاكتيك خاصّى اجرا مى‌كنند. سنگرها را مستحكم نموده، تا در برابر هجومهاى احتمالى دشمن تاب مقاومت داشته باشند. پست‌هاى نگهبانى مناسب، و همچنين كمين‌هاى ايذايى و شناسايى مى‌گذارند. و خلاصه نسبت به همه امور جنگ برنامه ريزى مى‌كنند.

طبق تفسير دوم سوگندهاى پنجگانه در مورد مجاهدان راه خدا و كارهاى آنهاست.

برخى نيز معتقدند كه قسمهاى مذكور در مورد مركب و اسبهاى جنگجويان و رزمندگان است. اسبهايى كه بخاطر گام نهادن در جبهه جنگ، و حمل دلاور مردان عرصه‌هاى خون و شهادت، آن قدر ارزش و اهميّت پيدا كرده كه خداوند به حالات مختلف آنها قسم خورده است، همان‌گونه كه در سوره عاديات نيز به اسبهاى ميدان نبرد سوگند ياد شده است.

ولى به اعتقاد ما با توجّه به قسم پنجم‌ «فَالْمُدَبِّرَاتِ أَمْراً» سوگندهاى مذكور مربوط به مجاهدان و رزمندگان است، نه اسبهاى آنها؛ زيرا مركبها كه توان تدبير امور ندارند، بلكه اين مجاهدان هستند كه برنامه‌ريزى مى‌كنند. بنابراين، سوگندهاى پنجگانه مربوط به مجاهدان است، و از آنجا كه جهاد با دشمن از ديدگاه اسلام اهميّت ويژه‌اى دارد، خداوند نه تنها به مجاهدان، بلكه به حالات مختلف آنها نيز سوگند ياد كرده است.