جديّت) بگيريد، و آنچه در آن است به ياد داشته باشيد (و عمل كنيد،) تا پرهيزكار شويد».

بنابراين منظور از سقف مرفوع قطعه كوهى بوده كه خداوند از كوه طور جدا كرده، و بر بالاى سر بنى‌اسرائيل قرار داده بود. آنها تصوّر كردند كه آن قطعه كوه بر سر آنان فرود خواهد آمد، و همه آنان را نابود مى‌كند، و لذا قول اطاعت دادند. خداوند آن را، كه همچون سقف بر افراشته‌اى بود، از بالاى سر آنها به جاى اصليش بازگرداند.

و «بحر مسجور» اشاره به داستان قارون است. خداوند متعال در آيه 81 سوره قصص به اين مطلب اشاره كرده است. توجّه فرماييد:

« «فَخَسَفْنَا بِهِ وَبِدَارِهِ الْأَرْضَ فَمَا كَانَ لَهُ مِنْ فِئَةٍ يَنصُرُونَهُ مِنْ دُونِ اللَّهِ وَمَا كَانَ مِنَ المُنْتَصِرِينَ»؛ سپس ما او و خانه‌اش را در زمين فرو برديم، و گروهى نداشت كه او را در برابر عذاب الهى يارى كنند، و خود نيز نمى‌توانست خويشتن را يارى دهد».

مى‌گويند قارون و خانه‌اش آن قدر در زمين فرو رفتند كه به قعر زمين رسيدند.

قعر زمين جايى است همانند درياى آتشين كه داغ، شعله‌ور، مذاب و مايع است.

بنابراين «بحر مسجور» اشاره به قعر زمين است، كه قارون به آنجا رفت.

راستى عجيب است هنگامى كه خداوند اراده مى‌كند گردنكش جبّارى را مجازات كند، اين مأموريّت را به لشكريان زمين و آسمان محوّل نمى‌كند، بلكه به زمينى كه گهواره انسان و مايه آرامش اوست دستور مى‌دهد كه مايه عذاب و نابوديش گردد! در ضمن شبيه مجازاتهايى كه قرآن مجيد درباره قارون نقل كرده، در عصر و زمان ما نيز رخ داده است. سالها قبل در شمال آفريقا زلزله‌اى آمد. پس از وقوع زلزله جهت كمك‌رسانى به روستايى رفتند. هيچ اثرى از آن روستا نبود. گويا زمين دهان باز كرده بود، و آن روستا را با تمام ساكنين و ساختمانها و مزارع و باغات و ديگر متعلّقاتش در خود فرو برده بود!

نتيجه اينكه طبق تفسير اوّل منظور از «طور» كوه طور معروف، و «كتاب مسطور» تورات، و «بيت معمور» بيت المقدس، و «سقف مرفوع» قطعه كوهى است كه بر سر