«و الجمرة اسم لموضع الرّمى، و هو البناء أو موضعه ممّا يجتمع من الحصى، و قيل: هى مجتمع الحصى لا السائل منه، و صرّح على بن بابويه بأنّه الأرض» [1].

«جمره نام محلّ رمى است و آن ستون مخصوص يا محلّ آن است كه سنگريزه‌ها در آن جمع مى‌شود. بعضى نيز گفته‌اند: جمره فقط نام محلّ جمع شدن سنگها است، و مرحوم صدوق تصريح كرده كه جمره همان زمين است».

(1)

50- مرحوم فاضل اصفهانى در «كشف اللثام»

در تفسير «جمره» چنين مى‌گويد:

«و هى الميل المبنى، أو موضعه» [2].

«جمره عبارت از ستونى است كه بنا شده، يا محلّ آن ستون».

(2)

51- شهيد ثانى در «شرح لمعه»

نيز در تعريف جمره مى‌گويد:

«و هى البناء المخصوص أو موضعه و ما حوله ممّا يجتمع من الحصى، كذا عرفه المصنف في الدروس، و قيل هى مجمع الحصى ... و قيل هى الأرض» [3].

«جمره همان بناى مخصوص يا محلّ و اطراف آن است كه سنگريزه‌ها در آن جمع مى‌شود، همان گونه كه مرحوم شهيد اوّل در دروس آن را تفسير كرده است. بعضى نيز گفته‌اند: جمره همان محلّ اجتماع سنگريزه‌هاست و بعضى گفته‌اند: همان قطعه زمين است».

[1]. الدروس، ج 1، ص 428.

[2]. كشف اللثام، ج 6، ص 114.

[3]. شرح لمعه، ج 2، ص 282.