7. انتقال‌

مسأله 223. اگر خون بدن انسان يا حيوانى كه خون جهنده دارد، به بدن حيوانى كه خون جهنده ندارد منتقل گردد و خون آن حيوان حساب شود پاك است، و آن را «انتقال» گويند. بنابراين، خون پشه كه جزء بدن اوست پاك است، هر چند در اصل آن را از انسان گرفته باشد، ولى خونى كه زالو از انسان مى‌مكد پاك نيست، چون جزء بدن او محسوب نمى‌شود.

مسأله 224. هرگاه خونى از پشه بيرون آيد و نداند خونى است كه تازه از او مكيده، يا از خود پشه است پاك مى‌باشد؛ ولى اگر بداند هنوز خون جزء بدن پشه نشده نجس است.

8. اسلام آوردن‌

مسأله 225. در بحث نجاسات گفتيم احتياط واجب آن است كه از كافر اجتناب شود؛ حال اگر كافر شهادتين بگويد يعنى بگويد: «اشْهَدُ انْ لا إِلهَ إِلَّا اللَّه وَاشْهَدُ انَّ مُحَمَّداً رَسُولُ اللَّهِ» مسلمان مى‌شود و بدن او پاك مى‌گردد؛ ولى اگر عين نجاست در بدن او باشد بايد آن را برطرف كرده و جاى آن را آب بكشد. امّا اگر قبل از اسلام آوردن عين نجاست برطرف شده باشد لازم نيست جاى آن را آب بكشد.

مسأله 226. لباسى كه بر تن كافر است وقتى اسلام آورد پاك نمى‌شود بنابر احتياط واجب.

مسأله 227. هرگاه كافر شهادتين نگويد، ولى قلباً به معنى آن ايمان داشته باشد، مسلمان است، امّا اگر بر زبان جارى كند و يقين داشته باشيم كه قلباً به آن ايمان ندارد احتياط واجب آن است كه از او اجتناب شود.

9. تَبَعيّت‌

مسأله 228. «تَبَعيّت» آن است كه چيزى به تبع چيز ديگرى پاك شود كه شرح‌