وكالت‌

مسأله 1915. «وكالت» آن است كه انسان كارى كه شرعاً مى‌تواند در آن دخالت و تصرّف كند به ديگرى واگذار نمايد تا از طرف او انجام دهد، مثلًا كسى را وكيل كند كه خانه او را بفروشد، يا همسرى را براى او عقد كند و در صورتى كه شرايط در آن جمع باشد صحيح است.

مسأله 1916. وكيل و موكّل هر دو بايد عاقل و بالغ و رشيد (كسى كه اموال خود را بيهوده مصرف نكند) باشند و وكالت را از روى قصد و اختيار انجام دهند.

مسأله 1917. قرارداد وكالت را مى‌توان به وسيله خواندن صيغه فارسى يا عربى يا هر زبان ديگر انجام داد، همچنين اگر عملًا به ديگرى بفهماند كه او را وكيل كرده و او هم عملًا بفهماند كه قبول نموده است (مثلًا مال خود را براى فروختن به او بسپارد و او هم قبول كند) آن نيز صحيح است.

مسأله 1918. هرگاه انسان كسى را كه در شهر ديگر است وكيل نمايد و براى او وكالتنامه بفرستد و او قبول كند، وكالت صحيح است، هرچند وكالتنامه بعد از مدّتى بدست او برسد و كارهاى وكيل بعد از رسيدن وكالتنامه و قبول آن صحيح خواهد بود.

مسأله 1919. وكالت در كارهاى حرام، يا در امورى كه وكيل قدرت انجام آن را عقلًا يا شرعاً ندارد باطل است، مثلًا شخصى كه در حال احرام است چون نبايد صيغه عقد ازدواج را بخواند، نمى‌تواند براى خواندن صيغه از طرف ديگرى وكيل شود.