مسأله 1913. كسى كه گاهى عاقل و گاهى ديوانه است، تصرّفى كه در موقع ديوانگى در اموال خود مى‌كند صحيح نيست.

مسأله 1914. انسان مى‌تواند قبل از مرگ خود خواه صحيح و سالم باشد يا بيمار هر قدر از مال خود را بخواهد، به ديگرى ببخشد، يا جنسى را ارزانتر از قيمت بفروشد، يا به مصرف خود و عيال و ميهمان برساند به شرط اين كه كاملًا هوشيار باشد، ولى احتياط مستحب آن است كه در مرضى كه با آن از دنيا مى‌رود (يعنى در آستانه مرگ) در بيش از ثلث مال خود چنين تصرّفاتى نكند، مگر با اجازه ورثه.