نماز روزانه را؛ و اگر در بين نماز آيات بفهمد وقت نماز روزانه تنگ است بايد نماز آيات را بشكند و مشغول نماز روزانه شود و بعد از آن‌كه نماز را تمام كرد بايد پيش از انجام كارى كه نماز را به هم مى‌زند، بقيّه نماز آيات را از همان‌جا كه رها كرده به جا آورد.

مسأله 1298. اگر در حال عادت ماهانه يا نفاس، آفتاب يا ماه بگيرد و تا آخر مدّتى كه خورشيد يا ماه بازمى‌شود از خون حيض و نفاس پاك نشده باشد، نماز آيات بر او واجب نيست و قضا هم ندارد.

دستور نماز آيات‌

مسأله 1299. نماز آيات دو ركعت است و هر ركعت پنج ركوع دارد و مى‌توان آن را دو گونه به جا آورد:

1. بعد از نيّت، تكبير بگويد و يك حمد و سوره تمام بخواند و به ركوع رود و سر از ركوع بردارد، دوباره يك حمد و يك سوره تمام بخواند، باز به ركوع رود، تا پنج بار اين كار را انجام دهد، بعد از بلند شدن از ركوع پنجم دو سجده نمايد و برخيزد و ركعت دوم را مانند ركعت اوّل به جا آورد و تشهّد بخواند و سلام‌دهد.

2. بعد از نيّت و تكبير و خواندن حمد، آيه‌هاى يك سوره را پنج قسمت كند و يك قسمت از آن را بخواند و به ركوع رود، بعد سر بردارد و قسمت دوم از همان سوره را (بدون حمد) بخواند و به ركوع رود و همين طور تا پيش از ركوع پنجم سوره را تمام نمايد و بعد به ركوع رود؛ و ركعت دوم را هم به همين صورت به جا آورد، مثلًا سوره‌ «قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ» را به ترتيب زير تقسيم كند: قبل از ركوع اوّل: «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ» بگويد و به ركوع رود بعد بايستد و بگويد: «قُلْ هُوَ اللَّهُ احَدٌ» باز به ركوع رود و سربردارد و بگويد: «اللَّهُ الصَّمَدُ»، باز به ركوع رود و سر بردارد و بگويد: «لَمْ‌يَلِدْ وَ لَمْ‌يُولَدْ» و به ركوع رود و سر بردارد و بگويد: «وَ لَمْ‌يَكُنْ لَهُ كُفُوَاً احَدٌ»، بعد به ركوع رود و بعد از سر برداشتن، دو سجده كند و ركعت دوم را نيز