تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 311

18 وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لايَضُرُّهُمْ وَ لايَنْفَعُهُمْ وَ يَقُولُونَ هؤُلاءِ شُفَعاؤُنا عِنْدَ اللَّهِ قُلْ أَ تُنَبِّئُونَ اللَّهَ بِما لايَعْلَمُ فِي السَّماواتِ وَ لا فِي الأَرْضِ سُبْحانَهُ وَ تَعالى‌ عَمَّا يُشْرِكُونَ
ترجمه:
18- آنها غير از خدا، چيزهائى را مى‌پرستند كه نه به آنان زيان مى‌رساند، و نه سودى مى‌بخشد؛ و مى‌گويند: «اينها شفيعان ما نزد خدا هستند»! بگو: «آيا خدا را به چيزى خبر مى‌دهيد كه در آسمان‌ها و زمين سراغ ندارد»؟! منزّه است او، و برتر است از آن همتايانى كه قرار مى‌دهند!
تفسير:
معبودهاى بى‌خاصيت
در اين آيه نيز، بحث «توحيد»، از طريق نفى الوهيت بت‌ها تعقيب شده است، و با دليل روشنى بى ارزش بودن بت‌ها اثبات گرديده، مى‌فرمايد: «آنها غير از خدا معبودهائى را مى‌پرستند كه نه زيانى به آنان مى‌رساند- كه از ترس زيانشان آنها را بپرستند- و نه سودى مى‌رساند- كه به خاطر سودشان مورد عبادت قرار دهند-» «وَ يَعْبُدُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ ما لايَضُرُّهُمْ وَ لايَنْفَعُهُمْ».
بديهى است اگر بت‌ها فرضاً منشأ سود و زيانى بودند، باز هم شايسته عبوديت نبودند، ولى قرآن با اين تعبير مى‌خواهد اين نكته را بفهماند كه:
بت‌پرستان كوچك‌ترين بهانه‌اى براى اين كار ندارند، و موجوداتى را مى‌پرستند كه مطلقاً بى‌خاصيتند، و اين بدترين و زشت‌ترين پرستش است.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 8 صفحه : 311

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست