شأننزول:
بعضى از مفسران گفتهاند: اين آيات درباره چند نفر از بتپرستان نازل شد؛ چرا كه خدمت پيامبر صلى الله عليه و آله آمدند و گفتند: آنچه در اين قرآن درباره ترك عبادت بتهاى بزرگ ما، «لات»، «عزى»، «منات» و «هبل»، و همچنين مذمت از آنان وارد شده، براى ما قابل تحمل نيست.
اگر مىخواهى از تو پيروى كنيم، قرآن ديگرى بياور كه اين ايراد در آن نباشد،! و يا حداقل اين گونه مطالب را در قرآن كنونى تغيير ده! آيات فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت. «1»
تفسير:
اين آيات نيز، در تعقيب آيات گذشته كه پيرامون مبدأ و معاد سخن مىگفت، در همين زمينه و مسائل مربوط به آن بحث مىكند.
نخست به يكى از اشتباهات بزرگ بتپرستان اشاره كرده مىفرمايد:
«هنگامى كه آيات آشكار و روشن ما بر آنان خوانده مىشود، آنها كه به رستاخيز و لقاى ما ايمان ندارند مىگويند: قرآن ديگرى غير از اين بياور! و يا لااقل آن را، تبديل كن»! «وَ إِذا تُتْلى عَلَيْهِمْ آياتُنا بَيِّناتٍ قالَ الَّذينَ لايَرْجُونَ لِقاءَنَا ائْتِ بِقُرْآنٍ غَيْرِ هذا أَوْ بَدِّلْهُ».
اين بىخبران بينوا، پيامبر صلى الله عليه و آله را براى رهبرى خود نمىخواستند، بلكه او را به پيروى از خرافات و اباطيل خويش دعوت مىكردند.
قرآنى از او مىخواستند كه دنبالهرو انحرافاتشان باشد، نه اصلاحكننده