تفسير نمونه - مكارم شيرازى، ناصر - کتابخانه مدرسه فقاهت

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 173

يا دشمنان را در مبارزه خود تقويت كنند.
و يا به طور كلّى واجبات و محرمات و برنامه‌هاى الهى را پشت سر بيفكنند، بدين جهت از «ابن عباس» نقل شده: هر كس چيزى از برنامه‌هاى اسلامى را ترك كند يك نوع خيانت نسبت به خدا و پيامبر مرتكب شده است. «1»
آنگاه مى‌افزايد: «در امانات خود نيز خيانت نكنيد» «وَ تَخُونُوا أَماناتِكُمْ». «2»
«خِيانَت» در اصل، به معناى خوددارى از پرداخت حقى است كه انسان پرداختن آن را تعهد كرده و آن ضد «امانت» است.
«امانت» گر چه معمولًا به امانت‌هاى مالى گفته مى‌شود، ولى در منطق قرآن مفهوم وسيعى دارد كه تمام شئون زندگى اجتماعى، سياسى و اخلاقى را در بر مى‌گيرد، لذا در حديث وارد شده: أَلْمَجالِسُ بِالأَمانَةِ: «گفتگوهائى كه در جلسات خصوصى مى‌شود امانت است». «3»
و در حديث ديگرى مى‌خوانيم: إِذا حَدَّثَ الرَّجُلُ بِحَدِيْثٍ ثُمَّ الْتَفَتَ فَهُوَ أَمانَةٌ: «هنگامى كه كسى براى ديگرى سخنى نقل كند سپس به اطراف خود بنگرد (كه آيا كسى آن را شنيد يا نه) اين سخن امانت است». «4»
روى اين جهت آب و خاك اسلام در دست مسلمانان امانت الهى است، فرزندان آنها امانت هستند، و از همه بالاتر قرآن مجيد و تعليماتش امانت بزرگ پروردگار محسوب مى‌شود.

نام کتاب : تفسير نمونه نویسنده : مكارم شيرازى، ناصر جلد : 7 صفحه : 173

فرمت PDF

شناسنامه

فهرست