10 وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الأَرْضِ وَ جَعَلْنا لَكُمْ فيها مَعايِشَ قَليلًا ما تَشْكُرُونَ
ترجمه:
10- ما تسلط و مالكيت و حكومت بر زمين را براى شما قرار داديم؛ و انواع وسايل زندگى را براى شما فراهم ساختيم؛ اما كمتر شكرگزارى مىكنيد!
تفسير:
مقام با عظمت انسان در جهان هستى
به دنبال آياتى كه در آنها به مبدأ و معاد اشاره شده بود، در اين آيه و آيات بعد، «انسان»، عظمت و اهميت مقام او و چگونگى آفرينش اين نوع و افتخاراتى كه خداوند به او داده، و پيمانهائى كه در برابر اين همه نعمت از او گرفته است، مورد بحث قرار مىگيرد، تا از اين راه پايههاى تربيت و تكامل او محكمتر گردد.
نخست در يك آيه، همه اين مطالب را به گونهاى خلاصه، ذكر كرده سپس در آيات بعد به طور مشروح آورده است.
در آغاز مىفرمايد: «ما مالكيت و حكومت، و تسلط شما را بر زمين، مقرر داشتيم» «وَ لَقَدْ مَكَّنَّاكُمْ فِي الأَرْضِ».
«و انواع وسائل زندگى را براى شما در آن قرار داديم» «وَ جَعَلْنا لَكُمْ فيها مَعايِشَ».
«اما با اين حال كمتر شكر اين همه نعمت و موهبت را به جاى مىآوريد» «قَليلًا ما تَشْكُرُونَ».
«تمكين»، تنها به اين معنا نيست كه شخصى را در محلى جاى دهند، بلكه به