سابق گذشت، مشروط به چنين شرطى نيست، و به اصطلاح اطلاق حكم را تقويت مىكند.
گرچه ظاهر قيد فِى حُجُورِكُمْ: «در دامان شما باشند» چنين مىفهماند كه اگر دختر همسر از شوهر ديگر در دامان انسان پرورش نيابد بر او حرام نيست، ولى به قرينه روايات «1» و مسلّم بودن حكم، اين قيد به اصطلاح قيد احترازى نيست.
بلكه در واقع اشاره به نكته تحريم است؛ زيرا اين گونه دختران كه مادرانشان اقدام به ازدواج مجدد مىكنند، معمولًا در سنين پائين هستند و غالباً در دامان شوهر جديد پرورش مىيابند.
آيه مىگويد: اينها در واقع همچون دختران خود شما هستند، آيا كسى با دختر خود ازدواج مىكند؟ و انتخاب عنوان «رَبائِبْ» كه جمع «رَبِيْبَه» به معنى تربيت شده است، نيز به همين جهت مىباشد.
به دنبال اين قسمت، براى تأكيد مطلب اضافه مىكند: «اگر با آنها آميزش جنسى نداشتيد، دخترانشان بر شما حرام نيستند» «فَإِنْ لَمْ تَكُونُوا دَخَلْتُمْ بِهِنَّ فَلا جُناحَ عَلَيْكُمْ».
3- «و همسران فرزندانتان كه از نسل شما هستند» «وَ حَلائِلُ أَبْنائِكُمُ الَّذينَ مِنْ أَصْلابِكُمْ». «2»
در حقيقت تعبير مِنْ أَصْلْابِكُمْ: «فرزندانى كه از نسل شما باشند» براى اين است كه روى يكى از رسوم غلط دوران جاهليت خط بطلان كشيده شود؛ زيرا در آن زمان معمول بود افرادى را به عنوان فرزند خود انتخاب مىكردند، يعنى